ตัวกรองผลการค้นหา
เมี่ยง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นชา. [ดู ชา ๑ (๑)].
ประ
หมายถึง[ปฺระ] ก. ปะทะ เช่น ประหมัด, กระทบ, ระ, เช่น ผมประบ่า.
พัชระ
หมายถึงน. เพชร. (ส. วชฺร; ป. วชิร).
มุทคระ
หมายถึง[มุดคะระ] น. ไม้ค้อน. (ส. มุทฺคร; ป. มุคฺคร).
ทวิระ
หมายถึง[ทะวิ-] (แบบ) ว. สอง. (ส.).
นิระ
หมายถึง(แบบ) น. นํ้า. (ป., ส. นีร).
หมายถึง[ปฺระ] (ถิ่น-ปักษ์ใต้, มลายู) น. ลูกกระ. (ดู กระ ๒).
ดามระ
หมายถึง[ดามมะระ, ดามะระ] (แบบ) น. ทองแดง. (ส. ตามฺร; ป. ตมฺพ).
หมายถึง[ปฺระ] ดู กระ ๓.
ปุระ
หมายถึงน. บุระ. (ป.).
ภระ
หมายถึงก. เลี้ยงดู, คํ้าจุน. (ป.).
ติระ
หมายถึง(แบบ) น. ฝั่ง. (ป., ส.).