ตัวกรองผลการค้นหา
นักสนม
หมายถึงน. หญิงคนใช้ในพระราชวัง.
น้ำนม
หมายถึงน. ของเหลวสีขาวออกมาจากนมคนและสัตว์ สำหรับเลี้ยงลูก.
ประนม
หมายถึงก. ยกกระพุ่มมือ, ยกมือขึ้นกระพุ่ม.
ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม
หมายถึง(สำ) ว. ยังเป็นเด็ก.
ฟันน้ำนม
หมายถึงน. ฟันชุดแรก.
สนม
หมายถึง[สะหฺนม] (โบ) น. เขตพระราชฐานซึ่งเป็นที่กักบริเวณผู้มีฐานันดรศักดิ์แห่งราชวงศ์หรือข้าทูลละอองธุลีพระบาทชั้นผู้ใหญ่โดยอยู่ในความควบคุมดูแลของพวกสนม, เรียกลักษณะที่ถูกกักบริเวณเช่นนั้นว่า ติดสนม.
หัวนม
หมายถึงน. อวัยวะส่วนที่อยู่ตอนยอดของนมมนุษย์หรือสัตว์; ของที่ทำด้วยยางเป็นต้น มีรูปคล้ายหัวนม สำหรับสวมขวดบรรจุนํ้านมหรือนํ้าเป็นต้นเพื่อให้เด็กดูด; นํ้านมที่มีครีมมากจนข้น.
ประณม เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
ประนม เป็นคำที่เขียนผิด ❌
แนม
หมายถึงก. แกม เช่น ดอกแนมใบ, แนบ, ชิด, เช่น ผลผกาเกิดกับกิ่งก้านระกุแกมแนมใบวิบูลระบัดบัง. (ม. ร่ายยาว มหาพน), โกมลไม่แย้มยังแนมใบ. (อิเหนา); แทรกแซมหรือแซงเข้าไป เช่น เอาลิ่มแนมให้แน่น, เรือตะเข้แนมทังสองข้าง. (สามดวง); แทรกเพิ่มเติม, ควบคู่กันไป, เช่น นํ้าพริกมีปลาดุกแนม; เสียดสี ในคำว่า เหน็บแนม.
ปลาแนม
หมายถึงน. ชื่อของกินอย่างหนึ่ง ปรุงด้วยข้าวตากคั่วป่น เนื้อปลา หนังหมู เป็นต้น.
พนม
หมายถึงน. ภูเขา. (ข.); ลักษณะของสิ่งที่เป็นพุ่มยอดแหลมอย่างดอกบัวตูม. ก. ทำให้มีรูปอย่างดอกบัวตูม เช่น พนมมือ.
ราวนม
หมายถึงน. บริเวณนม เช่น เขาถูกยิงเหนือราวนม.