ค้นเจอ 141 รายการ

สั่นเทา

หมายถึงก. สั่นรัว ๆ อย่างคนเป็นไข้.

อาพาธิก,อาพาธึก

หมายถึงว. เป็นไข้, เจ็บป่วย, เป็นโรค. (ป., ส.).

ชำงือ

หมายถึง(โบ) ก. คิดเป็นทุกข์, วิตก, ป่วย, เป็นไข้, เป็นโรค, เช่น ตาชุ่มชื่นชำงือใจ. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์). (ข. ชํงื ว่า ความไข้, ออกจาก; ฌื ว่า เจ็บ, ไข้).

ส่าเลือด

หมายถึงน. เม็ดผื่นที่ขึ้นตามตัวเนื่องจากความผิดปรกติของเลือดประจำเดือน.

ไข้กำเดา

หมายถึง(โบ) น. ไข้ชนิดหนึ่งที่เกิดจากหวัด.

ซุบซู่

หมายถึงว. มีอาการหดห่อตัวอย่างคนเป็นไข้.

ไข้ทับระดู

หมายถึงน. ไข้ขณะที่กำลังมีระดูหรือระดูเพิ่งหยุด.

เจลียง

หมายถึง[จะเลียง] น. ชื่อไข้ที่มีอาการจับวันเว้นวัน.

ปากขม

หมายถึงว. อาการที่รู้สึกขมในปากเมื่อเวลาเป็นไข้.

มึนซึม

หมายถึงก. แสดงอาการเชื่อมซึมคล้ายเป็นไข้.

ผิดสำแดง,ผิดสำแลง

หมายถึงก. กินอาหารแสลงไข้ ทำให้โรคกำเริบ.

จุดหลัง

หมายถึงก. เอาเล็บจิกหรือกดตุ่มหรือผื่นที่หลังเพื่อแก้คันเป็นต้น.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ