ตัวกรองผลการค้นหา
ตำข้าวสารกรอกหม้อ
หมายถึง(สำ) ก. หาเพียงแค่พอกินไปมื้อหนึ่ง ๆ, ทำพอให้เสร็จไปชั่วครั้งหนึ่ง ๆ.
กระดุ
หมายถึงน. การตีหม้อด้วยหินดุให้เข้ารูป.
กูณฑ์
หมายถึงน. ไฟ, หลุมไฟ, หม้อไฟ. (ส.).
คอไฟ
หมายถึงน. ส่วนของโคมหรือตะเกียงตรงที่ต่อกระจุ๊บกับหม้อนํ้ามัน.
มอระกู่
หมายถึงน. หม้อสูบยาของชาวอาหรับ. (ช.).
กุมภ,กุมภ-,กุมภ์
หมายถึง[กุมพะ-] น. หม้อ; ชื่อกลุ่มดาวรูปหม้อ เรียกว่า ราศีกุมภ์ เป็นราศีที่ ๑๐ ในจักรราศี. (ป.).
กระดี่
หมายถึงน. ชื่อหม้อดินเผาขนาดใหญ่ ปากกว้าง มีขีดเป็นรอยโดยรอบ ใช้เป็นหม้อแกง เรียกว่า หม้อกระดี่.
หม้อทะนน
หมายถึงน. หม้อดินขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง มีขีดเป็นรอยโดยรอบสำหรับใส่นํ้า นํ้าตาลโตนด เป็นต้น, (ปาก) หม้อคะนน.
คนโท
หมายถึง[คน-] น. กุณโฑ, หม้อนํ้ารูปต่าง ๆ คอยาว.
คลั่ก,คลั่ก,คลั่ก ๆ
หมายถึง[คฺลั่ก] ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น หม้อข้าวเดือดคลั่ก ๆ.
ปุฏะ
หมายถึง(แบบ) น. ห่อ; หม้อ, ขวด, โอ่ง, ไห; กระจาด. (ป.).
อมัตร
หมายถึงน. หม้อนํ้า, ภาชนะสำหรับใส่นํ้าดื่ม. (ส.).