ตัวกรองผลการค้นหา
ซ่อง
หมายถึงก. ร้องพร้อม ๆ กัน, ร้องสรรเสริญ, มักใช้ ซ้อง.
จ่า
หมายถึงก. บอก, เขียนบอก; ถูกปรับ (ในการเล่นโยนหลุมเป็นต้น).
เพรียก
หมายถึง[เพฺรียก] ว. อาการที่ร้องมาก ๆ อย่างนกร้อง.
ร้องระเบ็งเซ็งแซ่
หมายถึงก. ร้องดังอื้ออึงแซ่ไปหมด.
เหมียว,เหมียว,เหมียว ๆ
หมายถึงว. มีเสียงอย่างเสียงแมวร้อง, เสียงร้องเรียกแมว.
บอกหนังสือสังฆราช
หมายถึง(สำ) ก. สอนสิ่งที่เขารู้ดีอยู่แล้ว, สอนหนังสือสังฆราช ก็ว่า.
พรอก
หมายถึง[พฺรอก] ก. บอก, พูด, เช่น บัดบอกพรอกพราง.
พยานบอกเล่า
หมายถึง(กฎ) น. พยานบุคคลซึ่งให้การโดยตนมิได้เห็น ได้ยิน หรือรู้เรื่องมาด้วยตนเอง แต่ได้ยินหรือได้ฟังจากผู้อื่น. (อ. hearsay evidence).
กะโต้งโห่ง
หมายถึงว. เสียงนกยูงร้อง.
ครวญ
หมายถึง[คฺรวน] ก. ร้องรำพัน.
ต้นเสียง
หมายถึงน. คนร้องนำ.
พร้อง
หมายถึง[พฺร้อง] ก. พูด, กล่าว, ร้อง.