ตัวกรองผลการค้นหา
ปากคอก
หมายถึงน. หญ้าปากคอก. (ดู ตีนกา ๓).
ปากจอบ
หมายถึงน. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานชนิด Isopachys gyldenstolpei ในวงศ์ Scincidae ตัวกลมเป็นมัน สีนํ้าตาลเหลืองลายดำ หางสั้น ปลายตัด อาศัยตามดินร่วนหรือดินปนทราย, จิ้งเหลนด้วง ก็เรียก.
ปากซ่อม
หมายถึงน. ชื่อนกในวงศ์ Scolopacidae ลำตัวป้อม ลายนํ้าตาลและขาว ปากยาวแหลมเล็ก ขาสั้น หากินในเวลาพลบคํ่าและเวลากลางคืน ใช้ปากแทงหาอาหารจำพวกหนอนและไส้เดือนในดิน มักอยู่ตามลำพัง มีหลายชนิด เช่น ปากซ่อมหางเข็ม (Gallinago stenura) ปากซ่อมหางพัด (G. gallinago) ปากซ่อมดง (Scolopax rusticola).
ปากตะกร้อ
หมายถึงน. เรียกมะม่วงบางชนิด เช่น มะม่วงพิมเสน มะม่วงน้ำดอกไม้ ที่แก่จัดจนหัวเหลืองอยู่บนต้นว่า มะม่วงปากตะกร้อ.
ปากตำแย
หมายถึงว. อาการที่ปากอยู่ไม่สุข ชอบพูด ชอบฟ้อง, ปากคัน หรือ ปากบอน ก็ว่า.
ปากปลา
หมายถึงน. ส่วนหัวของสำเภาที่ว่างอยู่ ไม่ได้อุดกระดาน.
ปากปลาร้า
หมายถึง(สำ) ว. ชอบพูดคำหยาบ.
ปากเป็นชักยนต์
หมายถึง(สำ) ก. ว่ากล่าวสั่งสอนไม่รู้จักหยุด.
ปากหอยปากปู
หมายถึงว. ชอบนินทาเล็กนินทาน้อย; ไม่กล้าพูด, พูดไม่ขึ้นหรือพูดไม่มีใครสนใจฟัง (ใช้แก่ผู้น้อย).
ปากอ่าว
หมายถึงน. ปากของส่วนทะเลที่เว้าเข้าไปในแผ่นดิน.
ปาง
หมายถึงว. แทบ, เกือบ, จวน, เช่น ปางตาย ว่า จวนตาย.
ปาฏลิ
หมายถึง[-ตะ] (แบบ) น. ไม้แคฝอย. (ป.).