ตัวกรองผลการค้นหา
พยัชน์
หมายถึง[พะยัด] น. พัด. (ส. วฺยชน).
ภาษาปาก
หมายถึงน. ภาษาพูดที่แสดงความคุ้นเคย ไม่เหมาะที่จะใช้เป็นพิธีรีตอง เช่น ตาแป๊ะ ตะบี้ตะบัน เทน้ำเทท่า.
เย็บปาก
หมายถึง(ปาก) ก. ปิดปากเงียบไม่ยอมพูด.
อิก
หมายถึง(ปาก) ว. อีก.
ปากพล่อย
หมายถึงก. พูดโดยไม่คำนึงว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่จริง.
เป่าปาก
หมายถึงก. เอานิ้วมือใส่ปากแล้วเป่าให้เกิดเสียง; หายใจทางปากเพราะเหนื่อยมาก.
ผิดปาก
หมายถึงก. ผิดไปจากที่พูด เช่น ผิดปากว่าเสียเมื่อไหร่ ไม่ผิดปาก.
มีปากมีเสียง
หมายถึงก. ทะเลาะกัน, ทุ่มเถียงกัน.
ปากจู๋
หมายถึงน. ปากที่ห่อยื่นออกมา.
ปากไม่มีหูรูด
หมายถึงว. ที่พูดพล่าม พูดพล่อย หรือพูดโดยไม่ยั้งคิดเสียก่อนว่าอะไรควรพูดหรือไม่ควรพูด.
ปากลำโพง
หมายถึงว. ชอบโพนทะนาหรือเปิดเผยเรื่องราวต่าง ๆ ที่ตนรู้มา.
ปากว่ามือถึง
หมายถึง(สำ) ก. พอพูดก็ทำเลย.