ค้นเจอ 1,588 รายการ

พยัชน์

หมายถึง[พะยัด] น. พัด. (ส. วฺยชน).

ภาษาปาก

หมายถึงน. ภาษาพูดที่แสดงความคุ้นเคย ไม่เหมาะที่จะใช้เป็นพิธีรีตอง เช่น ตาแป๊ะ ตะบี้ตะบัน เทน้ำเทท่า.

เย็บปาก

หมายถึง(ปาก) ก. ปิดปากเงียบไม่ยอมพูด.

อิก

หมายถึง(ปาก) ว. อีก.

ปากพล่อย

หมายถึงก. พูดโดยไม่คำนึงว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่จริง.

เป่าปาก

หมายถึงก. เอานิ้วมือใส่ปากแล้วเป่าให้เกิดเสียง; หายใจทางปากเพราะเหนื่อยมาก.

ผิดปาก

หมายถึงก. ผิดไปจากที่พูด เช่น ผิดปากว่าเสียเมื่อไหร่ ไม่ผิดปาก.

มีปากมีเสียง

หมายถึงก. ทะเลาะกัน, ทุ่มเถียงกัน.

ปากจู๋

หมายถึงน. ปากที่ห่อยื่นออกมา.

ปากไม่มีหูรูด

หมายถึงว. ที่พูดพล่าม พูดพล่อย หรือพูดโดยไม่ยั้งคิดเสียก่อนว่าอะไรควรพูดหรือไม่ควรพูด.

ปากลำโพง

หมายถึงว. ชอบโพนทะนาหรือเปิดเผยเรื่องราวต่าง ๆ ที่ตนรู้มา.

ปากว่ามือถึง

หมายถึง(สำ) ก. พอพูดก็ทำเลย.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ