ค้นเจอ 152 รายการ

ถอนพิษ

หมายถึงก. ทำให้พิษหมด.

ทำโทษ

หมายถึงก. ลงโทษ.

ทิพยมานุษ

หมายถึงน. ครึ่งเทพครึ่งมนุษย์. (ส.).

นฤโฆษ

หมายถึง[นะรึโคด] (แบบ) ก. ดังออก, กึกก้อง. (ส.).

นิรโทษ

หมายถึง[-ระโทด] ว. ไม่มีโทษ.

นิรามิษ

หมายถึง[-มิด] (แบบ) ว. ไม่มีเหยื่อ, ไม่มีเครื่องล่อใจ, ไม่รับสินบน; ปราศจากความยินดีอันเป็นเครื่องล่อใจ. (ส.).

บาดทะพิษ

หมายถึงน. แผลที่ตัวเชื้อโรค Streptococciเข้าไป ทำให้เลือดเป็นพิษ.

บุษบวรรษ

หมายถึง[-วัด] น. ฝนดอกไม้ (เช่นที่ตกพรูเมื่อวีรบุรุษกระทำการใหญ่หลวง). (ส. ปุษฺปวรฺษ).

ใบแดงแจ้งโทษ

หมายถึง(กฎ; เลิก) น. เอกสารที่กรมตำรวจออกเพื่อแสดงว่าผู้นั้นเคยต้องโทษในคดีอาญามาแล้ว เดิมใช้กระดาษสีแดง.

ปฐมบุรุษ

หมายถึง[ปะถมมะ-, ปะถม-] น. บุรุษที่ ๑, ตามไวยากรณ์ ได้แก่ สรรพนามพวกที่ใช้แทนชื่อผู้พูด เช่น ข้า เรา แต่ตามไวยากรณ์บาลีหมายถึงพวกที่เราพูดถึง เช่น เขา.

ประภาษ

หมายถึง[ปฺระพาด] ก. ตรัส, บอก, พูด. (ส. ปฺรภาษ; ป. ปภาส).

ปรับโทษ

หมายถึง(กฎ) ก. กำหนดโทษที่จะลง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ