ตัวกรองผลการค้นหา
เสาโด่
หมายถึงน. เสาเรือนเครื่องผูก มักใช้ไม้ไผ่ ตั้งอยู่กึ่งกลางบนหลังรอดขึ้นไปรับอกไก่.
เสาธง
หมายถึงน. เสาที่ใช้ชักธงขึ้นสู่ยอดเสา.
เสาพล
หมายถึงน. เสาเรือนทั้งหมดที่มิใช่เสาเอก เสาโท และเสาตรี.
เสาหงส์
หมายถึงน. เสาที่ทำรูปหงส์ติดไว้ที่ยอด มักปักอยู่ตามหน้าวัดของชาวรามัญ.
เสาเกียด
หมายถึงน. ไม้ที่ปักขึ้นเป็นหลักกลางลาน สำหรับผูกควายหรือวัวให้ย่ำนวดข้าวไปรอบ ๆ, เกียด ก็ว่า.
เสาโคม
หมายถึงน. ไม้ ไม้ไผ่ หรือเสาหินเป็นต้น ที่ปักสำหรับติดตั้งโคมหรือชักโคมขึ้นไปแขวนให้แสงสว่าง.
เสาตรี
หมายถึงน. เสาเรือนที่ตั้งถัดเสาโทไปทางทิศตะวันตก.
เสาโตงเตง
หมายถึงน. เสาไม้ขนาดใหญ่ ๒ เสาที่แขวนห้อยอยู่กลางประตูเพนียดให้ช้างเข้าออก, ประตูเข้ามีเสาโตงเตง ๒ ชั้น ส่วนประตูออกมีเสาโตงเตงชั้นเดียว, โตงเตง ก็ว่า.
เสาระเนียด
หมายถึงน. เสาค่าย.
ระเนียด
หมายถึงน. รั้วที่ปักเสารายตลอดไป, เสาค่าย.
เสาหมอ
หมายถึงน. เสาขนาดสั้นสำหรับช่วยรองรับรอดทางด้านสกัดหัวท้ายเรือนเครื่องผูก; เสานำสำหรับปักเสาใหญ่ลงในนํ้า; เสาชาน เสาแคร่ หรือเสาช่วยค้ำจุนเรือนโดยปักแนบกับเสาเรือน, ตอม่อ หรือ เสาตอม่อ ก็ว่า; เสาที่มั่นคงสำหรับผูกช้าง.
อมเพลิง
หมายถึง[-เพฺลิง] น. เรียกไม้เสาที่มีเปลือกและกระพี้เป็นชั้น ๆ ว่า เสาอมเพลิง ถือว่าเป็นเสาไม่ดี.