ค้นเจอ 43 รายการ

แปร

หมายถึง[แปฺร] ก. เปลี่ยนกลายไปจากลักษณะหรือภาวะเดิม.

แปร๋,แปร๋แปร้น

หมายถึงว. เสียงดังแหลมอย่างเสียงช้างร้องเมื่อโกรธหรือตกใจ, แปร้นแปร๋ ก็ว่า.

แปรงล้างขวด

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Callistemon viminalis (Sol. ex Gaertn.) G. Don ex Loud. ในวงศ์ Myrtaceae ก้านชูอับเรณูสีแดงเป็นฝอยเหมือนแปรง.

แปรญัตติ

หมายถึงก. แก้ถ้อยคำหรือเนื้อความในร่างกฎหมายที่สภารับหลักการแล้ว.

เพียบแประ

หมายถึงว. เพียบจวนจะจม เช่น เรือบรรทุกข้าวจนเพียบแประ.

เสียงแปร่ง

หมายถึงน. เสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากเสียงที่พูดกันเป็นปรกติในถิ่นนั้น ๆ.

เสียงแปร่งหู

หมายถึงน. เสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากปรกติ เนื่องจากมีอารมณ์ไม่พอใจแฝงอยู่.

แปร๋น ๆ

หมายถึง[แปฺร๋น] ว. แปร้น.

ประแปร้น

หมายถึง[ปฺระแปฺร้น] ว. เสียงอย่างเสียงช้างร้อง, เสียงที่แผดออก.

แปรง

หมายถึง[แปฺรง] น. สิ่งของอย่างหนึ่งทำด้วยขนสัตว์ ลวด ฯลฯ สำหรับใช้ปัด หวี สีฟัน หรือขัดถูสิ่งของอื่น ๆ, ลักษณนามว่า อัน; ขนเส้นแข็งที่ขึ้นบนคอหมูเป็นแถว ๆ. ก. ปัด เช็ด หรือถูด้วยแปรง.

แปร่ง

หมายถึง[แปฺร่ง] ว. มีเสียงพูดผิดเพี้ยนไปจากเสียงที่พูดกันเป็นปรกติในถิ่นนั้น ๆ, ไม่สนิท.

แปรงหูหนู

หมายถึงดู กระดูกอึ่ง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ