ตัวกรองผลการค้นหา
ข้าวไรย์
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Secale cereale L. ในวงศ์ Gramineae เป็นพรรณไม้ต่างประเทศ เมล็ดใช้ทำอาหารและเลี้ยงสัตว์. (อ. rye).
จมูกข้าว
หมายถึงน. ส่วนปลายของเมล็ดข้าวที่ติดกับก้านดอก เป็นส่วนที่ต้นอ่อนงอก.
ขึ้นหม้อ
หมายถึงน. เรียกข้าวที่หุงแล้วพองตัวมากกว่าข้าวธรรมดาว่า ข้าวขึ้นหม้อ. ว. โดยปริยายหมายความว่า มีผลประโยชน์รวดเร็วมากผิดปรกติ, โดดเด่น, เป็นที่โปรดปราน, โชคดี.
ข้าวตก
หมายถึงน. ข้าวที่หลงเหลืออยู่ในท้องนาหลังจากเก็บเกี่ยวแล้ว.
ข้าวบาร์เลย์
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Hordeum vulgare L. ในวงศ์ Gramineae เป็นพรรณไม้ต่างประเทศ ปลูกกันบ้างในภาคเหนือ เมล็ดใช้ในอุตสาหกรรมผลิตเบียร์ และเป็นอาหารสัตว์. (อ. barley).
สาลี
หมายถึงน. ข้าวสาลี. (ดู ข้าวสาลี).
กาลัด
หมายถึงน. แก้วหุง; สายหยุด. (ช.).
บาร์เลย์
หมายถึงน. ข้าวบาร์เลย์. (ดู ข้าวบาร์เลย์).
ผันหม้อ
หมายถึงก. ดงข้าว คือ ทำข้าวให้ระอุ.
ข้าวบุหรี่
หมายถึงน. ข้าวหุงอย่างวิธีของแขกมีเครื่องปรุงและเนื้ออยู่ในตัว. (กะบุลี แปลว่า ข้าวปรุงอย่างแบบชาวกรุงกาบุล).
แม่โพสพ
หมายถึงน. เทพธิดาประจำข้าว, เจ้าแม่แห่งข้าว.
ไรย์
หมายถึงน. ข้าวไรย์. (ดู ข้าวไรย์).