ตัวกรองผลการค้นหา
ปร่า
หมายถึง[ปฺร่า] ว. ลักษณะของรสที่ไม่กลมกล่อมไม่แน่ชัดว่าเป็นรสอะไร เช่นรสแกงที่มีเครื่องปรุงไม่เหมาะส่วน.
ปาณกชาติ
หมายถึง[-นะกะชาด] น. หนอน. (ป.).
เค็ม
หมายถึงว. มีรสอย่างรสเกลือ; โดยปริยายหมายความว่า พยายามให้ได้ประโยชน์มากกว่า.
เอกรส
หมายถึง[เอกกะ-] น. รสอันเอก ได้แก่ วิมุตติรส คือ รสที่เกิดจากการหลุดพ้นจากกิเลส. (ป.).
เฝื่อน
หมายถึงว. รสที่เจือฝาดและขื่นอย่างรสดีเกลือ; วางหน้าไม่สนิทเหมือนกินของมีรสเฝื่อน.
ชาติภูมิ
หมายถึง[ชาดติพูม] น. ถิ่นที่เกิด.
พิษสมโยค
หมายถึง[พิดสะสมโยก] น. ชาดก้อน. (ส. วิษสมโยค).
ชิม
หมายถึงก. ลองลิ้มรสดูด้วยปลายลิ้น, ทดลองให้รู้รส.
อดีตชาติ,อดีตภพ
หมายถึง[อะดีดตะชาด, -ตะพบ] น. ชาติก่อน, ภพก่อน.
สุคนธรส,สุคันธรส
หมายถึงน. กลิ่นหอม, ของหอม, เครื่องหอม.
ติตติกะ
หมายถึง[ติด-] (แบบ) ว. มีรสขม. (ป.).
ภีรุกชาติ
หมายถึง[พีรุกะชาด] ว. ขี้ขลาด. (ป.).