ตัวกรองผลการค้นหา
หน้านิ่วคิ้วขมวด
หมายถึงว. อาการที่ทำหน้าย่นขมวดคิ้วแสดงความโกรธหรือเจ็บปวดเป็นต้น.
ไพรคิ้ว
หมายถึงน. ลายเขียนเป็นเส้นคิ้วที่หัวโขน.
กินเศษกินเลย
หมายถึง(สำ) ก. กินกำไร, ยักเอาเพียงบางส่วนที่มีจำนวนเล็กน้อยไว้, ยักเอาส่วนที่เหลือไว้เป็นของตน, เอาเพียงบางส่วนไว้เป็นของตน.
ผาก
หมายถึงน. ส่วนหน้าเหนือคิ้วขึ้นไป เรียกว่า หน้าผาก.
ภมุ,ภมุกะ,ภมุกา
หมายถึง[พะ-] น. คิ้ว. (ป.; ส. ภฺรู).
ขนง
หมายถึง[ขะหฺนง] น. คิ้ว, ใช้เป็นราชาศัพท์ว่า พระขนง.
แง
หมายถึงน. เรียกส่วนของหน้าตรงหว่างคิ้วว่า หน้าแง.
ภรู
หมายถึง[พฺรู] น. คิ้ว. (ส. ภฺรู; ป. ภู).
หว่าง
หมายถึงน. ช่องว่างจากจุดหนึ่งถึงอีกจุดหนึ่ง เช่น หว่างคิ้ว หว่างเขา.
หน้าแง
หมายถึงน. ส่วนของหน้าตรงหว่างคิ้ว เช่น นักมวยถูกชกหน้าแง.
กัน
หมายถึงก. โกนให้เป็นเขตเสมอ เช่น กันคิ้ว กันคอ กันหน้า. (ข. กาล่).
ขมับ
หมายถึง[ขะหฺมับ] น. ส่วนที่อยู่หางคิ้วเหนือกระดูกแก้มทั้ง ๒ ข้าง.