ค้นเจอ 278 รายการ

ปรตเยก

หมายถึง[ปฺรดตะเยก] (กลอน) ว. ปัจเจก. (ส. ปฺรเตฺยก; ป. ปจฺเจก).

ประลัยกัลป์

หมายถึงน. บรรลัยกัลป์.

ปล่อยนกปล่อยกา

หมายถึง(สำ) ก. ปล่อยให้เป็นอิสระ, ไม่เอาผิด, ปล่อยให้พ้นจากความผูกพัน, ปล่อยลูกนกลูกกา ก็ว่า.

ป่วยการ

หมายถึงก. เสียงานเสียการ, ไร้ประโยชน์, เช่น ป่วยการพูด. ว. เรียกค่าชดเชยการงานหรือเวลาที่เสียไปว่า ค่าป่วยการ.

ปัพพาชนียกรรม

หมายถึง[-ชะนียะ-] น. กิจของสงฆ์ทำในการขับไล่ภิกษุ; การขับไล่ออกจากหมู่. (ส. ปฺรวฺราชนียกรฺม; ป. ปพฺพาชนียกมฺม).

เปียกปูน

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าผสมกาบมะพร้าวเผาให้เป็นถ่านบดละเอียด ตั้งไฟกวนกับน้ำตาล กะทิ และน้ำปูนใส เมื่อสุกเทลงใส่ถาด ตัดเป็นชิ้น ๆ ให้เป็นรูปสี่เหลี่ยมด้านขนานที่มีด้านทั้ง ๔ ยาวเท่ากัน แต่ไม่มีมุมภายในเป็นมุมฉาก โรยด้วยมะพร้าวขูด.

พร้องเพรียก

หมายถึง[-เพฺรียก] ก. ร้องเรียก.

พอยกขาก็ลาโรง

หมายถึง(สำ) ก. ชักช้าทำให้เสียการ, พอก้าวขาก็ลาโรง ก็ว่า.

พาณิชยกรรม

หมายถึงน. การค้า.

เพี้ยกวาน,เพี้ยกว้าน

หมายถึงน. ตำแหน่งข้าราชการหัวเมืองสมัยโบราณทางล้านนาและล้านช้าง.

ไฟบรรลัยกัลป์,ไฟประลัยกัลป์

หมายถึงน. ไฟกัลป์.

เมาะตาโยกัก

หมายถึงว. มีชื่อเสียงโด่งดัง, เลื่องลือไม่มีใครเสมอ. (ช.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ