ตัวกรองผลการค้นหา
ออกลูกหมด
หมายถึงก. เปลี่ยนการบรรเลงเพลงธรรมดาไปเป็นเพลงลูกหมด. (ดู ลูกหมด).
หมดเวร
หมายถึงก. สิ้นสุดในการที่ต้องรับทุกข์อีกต่อไป, สิ้นกรรม สิ้นกรรมสิ้นเวร สิ้นเวร หรือ สิ้นเวรสิ้นกรรม ก็ว่า; (ปาก) ตาย.
หมดท่า
หมายถึงว. หมดหนทาง, จนปัญญา, เช่น เขาหมดท่าไม่รู้ว่าจะโต้ตอบอย่างไร; อาการที่ทำให้รู้สึกน่าสังเวช เช่น เขาแต่งตัวภูมิฐานแล้วเดินหกล้ม หมดท่าเลย, หมดรูป ก็ว่า.
หมดสติ
หมายถึงก. สิ้นสติ, ไม่มีความรู้สึก, สลบ.
หมดกรรม
หมดราคี
หมายถึงว. ไม่มีมลทิน, ไม่มัวหมอง.
ฟาดเคราะห์
หมายถึงก. ทำพิธีปัดสิ่งชั่วร้ายให้ไปจากตัว, สละสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้เคราะห์สูญหายไป; (ปาก) ตัดใจยอมเสียสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปเพื่อให้หมดเคราะห์ หรือตัดใจคิดว่าสิ่งที่เสียไปแล้วเป็นการทำให้หมดเคราะห์ ในความเช่น นึกว่าฟาดเคราะห์.
ร้อยทั้งร้อย
หมายถึง(ปาก) ว. หมดทั้งสิ้น, มีเท่าไรก็หมด.
สะเดาะ
หมายถึงก. ทำให้หลุดออกมาด้วยคาถาอาคม เช่น สะเดาะโซ่ตรวน สะเดาะกุญแจ; ทำให้หมดสิ้นไปหรือเบาบางลง เช่น ทำบุญสะเดาะเคราะห์ ปล่อยนกปล่อยปลาสะเดาะเคราะห์.
ตกหนัก
หมายถึงก. รับทุกข์, รับเคราะห์, รับภาระหรือหน้าที่หนัก.
ไทวะ
หมายถึง(แบบ) น. ฟ้า, สวรรค์; วาสนา, เคราะห์. (ส.).
เซ็งแซ่
หมายถึงดังอื้ออึงแซ่ไปหมด