ค้นเจอ 275 รายการ

หูแตก

หมายถึงน. แก้วหูแตก, เยื่อในหูสำหรับรับเสียงฉีกขาด, โดยปริยายหมายความว่า มีเสียงดังมาก แต่ก็ไม่ได้ยินราวกับแก้วหูฉีกขาด เช่น หูแตกหรืออย่างไร ตะโกนเรียกเท่าไร ๆ จึงไม่ได้ยิน.

หูทิพย์

หมายถึงน. หูที่จะฟังอะไรได้ยินทั้งหมด.

หูยาน

หมายถึงน. ชื่อพระเครื่องแบบหนึ่ง มีติ่งหูยาวมากผิดปรกติ.

หูหาเรื่อง

หมายถึง(สำ) น. หูที่รับฟังแล้วตีความไปอีกอย่างหนึ่งซึ่งมีลักษณะไปในทางที่ไม่ดี.

บ้องหู

หมายถึงน. ช่องหู, รูหู, เช่น ขี้หูเต็มบ้องหู.

ผิดหู

หมายถึง(ปาก) ว. แสลงหู, ไม่ถูกหู.

โล่งหู

หมายถึงก. รู้สึกสบายอกสบายใจเพราะไม่ได้ยินเสียงที่เคยทำให้รำคาญหูอยู่เป็นประจำ.

เสียหู

หมายถึงก. สูญเสียหูไป, โดยปริยายใช้ในความดูถูกดูหมิ่น เช่น เรื่องไร้สาระเช่นนี้ ฉันไม่ฟังให้เสียหูหรอก.

หมวกหู

หมายถึงน. ขอบหูตอนบน.

หูหนวก

หมายถึงน. หูที่ขาดสมรรถภาพในการได้ยินเสียง, โดยปริยายหมายความว่า ฟังอะไรไม่ได้ยิน.

มล้าง

หมายถึง[มะล้าง] ก. ม้าง, ล้าง, ฆ่า, ผลาญ.

เป็นหูเป็นตา

หมายถึง(สำ) ก. ช่วยสดับตรับฟังและดูแลรักษาแทน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ