ตัวกรองผลการค้นหา
หูแตก
หมายถึงน. แก้วหูแตก, เยื่อในหูสำหรับรับเสียงฉีกขาด, โดยปริยายหมายความว่า มีเสียงดังมาก แต่ก็ไม่ได้ยินราวกับแก้วหูฉีกขาด เช่น หูแตกหรืออย่างไร ตะโกนเรียกเท่าไร ๆ จึงไม่ได้ยิน.
หูทิพย์
หมายถึงน. หูที่จะฟังอะไรได้ยินทั้งหมด.
หูยาน
หมายถึงน. ชื่อพระเครื่องแบบหนึ่ง มีติ่งหูยาวมากผิดปรกติ.
หูหาเรื่อง
หมายถึง(สำ) น. หูที่รับฟังแล้วตีความไปอีกอย่างหนึ่งซึ่งมีลักษณะไปในทางที่ไม่ดี.
บ้องหู
หมายถึงน. ช่องหู, รูหู, เช่น ขี้หูเต็มบ้องหู.
ผิดหู
หมายถึง(ปาก) ว. แสลงหู, ไม่ถูกหู.
โล่งหู
หมายถึงก. รู้สึกสบายอกสบายใจเพราะไม่ได้ยินเสียงที่เคยทำให้รำคาญหูอยู่เป็นประจำ.
เสียหู
หมายถึงก. สูญเสียหูไป, โดยปริยายใช้ในความดูถูกดูหมิ่น เช่น เรื่องไร้สาระเช่นนี้ ฉันไม่ฟังให้เสียหูหรอก.
หมวกหู
หมายถึงน. ขอบหูตอนบน.
หูหนวก
หมายถึงน. หูที่ขาดสมรรถภาพในการได้ยินเสียง, โดยปริยายหมายความว่า ฟังอะไรไม่ได้ยิน.
มล้าง
หมายถึง[มะล้าง] ก. ม้าง, ล้าง, ฆ่า, ผลาญ.
เป็นหูเป็นตา
หมายถึง(สำ) ก. ช่วยสดับตรับฟังและดูแลรักษาแทน.