ตัวกรองผลการค้นหา
ตระแบง
หมายถึง[ตฺระ-] ก. ผูกไขว้, ผูกบิด. (ข. ตฺรแบง ว่า ผูกไขว้ด้วยไม้ขันชะเนาะ).
เจ็บแค้น
หมายถึงก. ผูกใจเจ็บ.
จองเวร
หมายถึงก. ผูกอาฆาตพยาบาท.
มัด
หมายถึงก. ผูกรัดเข้าด้วยกัน, ผูกรัดให้แน่น. น. ลักษณนามเรียกของบางอย่างที่ผูกรัดเข้าด้วยกัน เช่น ไต้มัดหนึ่ง ฟืน ๒ มัด.
เสาปอง
หมายถึงน. เสาเตี้ย ๆ สำหรับผูกเท้าหลังช้าง เช่น ผูกช้างยืนโรง ผูกช้างในการเล่นผัดช้าง, ปอง ก็ว่า.
สังหิต
หมายถึงก. รวมไว้, ผูกหรือติดเข้าด้วยกัน. (ส. สํหิต).
จองเวรจองกรรม
หมายถึงก. ผูกอาฆาตพยาบาทไม่มีที่สิ้นสุด.
อาพันธ์,อาพันธนะ
หมายถึงน. เครื่องผูก, การผูก. (ป., ส.).
เรียนผูกต้องเรียนแก้
หมายถึง(สำ) ก. รู้วิธีทำก็ต้องรู้วิธีแก้ไข, รู้กลอุบายทุกทาง ทั้งทางก่อและทางแก้.
ปอง
หมายถึงน. เสาเตี้ย ๆ สำหรับผูกเท้าหลังของช้าง เช่น ผูกช้างยืนโรง ผูกช้างในการเล่นผัดช้าง เรียกว่า เสาปอง.
ถือโกรธ
หมายถึงก. คุมแค้น, ผูกใจโกรธ.
ประหวัด
หมายถึงก. หวนคิดเพราะผูกใจอยู่.