ผลการค้นหา

พื้นท้อง* *พื้นท้อง *พื้นท้อง*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 729 รายการ

แหล่งหล้า

หมายถึงน. พื้นแผ่นดิน.
 พจนานุกรมไทย

ดาราบถ

หมายถึงน. ท้องฟ้า. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

ลูกติดท้อง

หมายถึงน. ลูกผัวเก่าที่ติดครรภ์มาก่อนจะได้กับผัวใหม่.
 พจนานุกรมไทย

ท้องน้อย

หมายถึงน. ส่วนของท้องระหว่างสะดือกับหัวหน่าว.
 พจนานุกรมไทย

ท้องสาว

หมายถึงน. ท้องลูกคนแรก.
 พจนานุกรมไทย

สมอเกา

หมายถึงก. อาการที่สมอหลุดจากพื้นที่ทอดไว้ แล้วครูดไปตามพื้นท้องน้ำด้วยแรงลมและกระแสน้ำ.
 พจนานุกรมไทย

ท้องคัดท้องแข็ง

หมายถึงว. อาการที่หน้าท้องตึงเพราะหัวเราะเต็มที่, ท้องแข็ง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

อุ้ยยุ้ย

หมายถึงว. อ้วนท้องพลุ้ย.
 พจนานุกรมไทย

แขม่ว

หมายถึง[ขะแหฺม่ว] ก. ผ่อนลมหายใจให้ท้องยุบลง, บังคับกล้ามเนื้อท้องให้ท้องยุบลง, กระแหม่ว ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ยอง,ยอง,ยอง ๆ

หมายถึงว. อาการที่นั่งชันเข่าทั้ง ๒ โดยก้นไม่ถึงพื้น เช่น นั่งยองอยู่ในท้องแม่. (ไตรภูมิ), หย่อง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ล่องจวน

หมายถึงน. ผ้ายกมีลายที่ชาย ท้องพื้นปูม เรียกว่า ล่องจวน, ถ้ามีริ้ว เรียกว่า ล่องจวนริ้ว.
 พจนานุกรมไทย

มหิดล

หมายถึงน. พื้นดิน, พื้นโลก. (ส. มหิตล, มหีตล).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด