ค้นเจอ 37 รายการ

เลือดแดง

หมายถึงน. เลือดที่เม็ดเลือดแดงมีออกซิเจนมาก มีสีแดงสด.

เลือดนก

หมายถึงว. สีแดงอย่างสีเลือดของนก.

เลือดในอก

หมายถึง(สำ) น. ลูก.

เลือดผสม

หมายถึงน. ผู้ที่มีเลือดพ่อและแม่ต่างชาติกัน.

เลือดร้อน

หมายถึงว. โกรธง่าย, โมโหง่าย.

เลือดล้างด้วยเลือด

หมายถึงก. แก้แค้นด้วยวิธีรุนแรงในทำนองเดียวกัน.

เลือด

หมายถึงน. ของเหลวปรกติมีสีแดง อยู่ในหลอดเลือดและหัวใจของคนและสัตว์ ประกอบด้วยน้ำเลือดและเม็ดเลือด ส่วนที่เป็นสีแดงเกิดจากสีในเม็ดเลือดแดง สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เช่น แมลง กุ้ง หอย เม็ดเลือดเห็นมีสีน้ำเงินจาง ๆ; ระดู เช่น เลือดทำ คือ อาการป่วยในระหว่างที่มีระดู; โดยปริยายหมายถึงผู้สืบเชื้อสาย เช่น เลือดศิลปิน เลือดนักรบ เลือดนักประพันธ์; ผู้ที่เคยศึกษาจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง เช่น เลือดจุฬา เลือดธรรมศาสตร์.

เลือดดำ

หมายถึงน. เลือดที่เม็ดเลือดแดงมีออกซิเจนน้อยหรือขาดออกซิเจน มีสีแดงคล้ำ.

เลือดตกยางออก

หมายถึงก. มีบาดแผลถึงเลือดออก เช่น ต่อสู้กันจนถึงเลือดตกยางออก; รุนแรง เช่น เรื่องเล็กแค่นี้อย่าให้ถึงกับเลือดตกยางออกเลย.

เลือดเนื้อเชื้อไข

หมายถึงน. ลูกหลาน, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่เข้าศึกษาและจบจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง เช่น เขาเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขธรรมศาสตร์.

เลือดพล่าน

หมายถึงว. โมโหฉุนเฉียวอย่างรุนแรง.

เลือดเย็น

หมายถึงน. สัตว์มีกระดูกสันหลังที่สามารถปรับอุณหภูมิของร่างกายให้เหมาะสมกับอุณหภูมิของสภาวะแวดล้อม เช่นปลา กบ เรียกว่า สัตว์เลือดเย็น.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ