ตัวกรองผลการค้นหา
ธรรมาภิมุข
หมายถึง[ทำมา-] ว. หันหน้าเฉพาะธรรม, มุ่งแต่ยุติธรรม. (ส.; ป. ธมฺมาภิมุข).
น่า เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
หน้า เป็นคำที่เขียนผิด ❌
หิน
หมายถึงก. หัน, ผัน หรือ ผิน ก็ว่า.
อภิมุข
หมายถึงน. หัวหน้า เช่น เสนาภิมุข = หัวหน้าทหาร. ว. หันหน้าตรงไป, ตรงหน้า. (ป., ส.).
หรรษ,หรรษ-,หรรษา
หมายถึง[หันสะ-, หันสา] น. ความรื่นเริง, ความยินดี. (ส. หรฺษ).
หน้าขมึงทึง,หน้าถมึงทึง
หมายถึงน. หน้าตาที่บูดบึ้งไม่ยิ้มแย้ม, หน้าตาน่ากลัว.
หน้าดำหน้าแดง
หมายถึงว. อาการที่ใช้วาจาโต้เถียงกันเพราะมุ่งที่จะเอาชนะอีกฝ่ายหนึ่ง เช่น แม่ค้าเถียงกันหน้าดำหน้าแดง.
หน้าอินทร์หน้าพรหม
หมายถึงน. ผู้มีอำนาจ, ผู้ยิ่งใหญ่, เช่น เขาไม่กลัวหน้าอินทร์หน้าพรหมใด ๆ ทั้งนั้น.
เหียน
หมายถึงก. หัน เช่น เหียนใบเรือ.
ระเหหัน
หมายถึงว. ซวดเซเหหันไปมา, วนเวียนไปมา.
หกหัน
หมายถึงก. หันกลับ, หมุนกลับ.
ใบหน้า
หมายถึงน. เค้าหน้า, ดวงหน้า, รูปลักษณะของหน้า.