ค้นเจอ 98 รายการ

ชิวหินทรีย์

หมายถึงน. ลิ้นซึ่งเป็นใหญ่ในการลิ้มรส. (ป. ชิวฺหา + อินฺทฺริย).

ชิต,ชิต-

หมายถึง[ชิด, ชิตะ-] ก. ชนะแล้ว. (ป., ส.).

พิเชียร

หมายถึงน. เพชร. (ป. วชิร; ส. วชฺร).

เชียรณ์

หมายถึงว. เก่า, แก่, ชำรุด, ยุ่ย, ย่อย, โบราณ. (แผลงมาจาก ชีรณ).

กระแตวับ

หมายถึง(วรรณ) ก. หน้าเป็น เช่น แต่ล้วนตัวตอแหลกระแตวับ. (อภัย).

พัชระ

หมายถึงน. เพชร. (ส. วชฺร; ป. วชิร).

วัณณะ

หมายถึง(แบบ) น. สี, ผิว; ชนิด, อย่าง. (ป.; ส. วรฺณ). (ดู วรรณ-, วรรณะ).

สู

หมายถึง(วรรณ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. (ตะเลงพ่าย).

มัชฌิมวัย

หมายถึง[มัดชิมะ-, มัดชิมมะ-] น. วัยกลางคน.

ชีรณัคคิ

หมายถึง[ชีระนักคิ] น. ไฟธาตุที่ทำอาหารให้ย่อย, ชิรณัคคิ ก็ว่า. (ส. ชีรณ + ป. อคฺคิ).

บรรจถรณ์

หมายถึง[บันจะถอน] (แบบ) น. เครื่องลาด, เครื่องปู, ที่นอน. (ป. ปจฺจตฺถรณ).

สระสม

หมายถึง[สฺระ-] (วรรณ) ว. สวย เช่น พิศดูคางสระสม. (ลอ).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ