ตัวกรองผลการค้นหา
ปัจจุสกาล,ปัจโจสกาล
หมายถึง[ปัดจุดสะกาน, ปัดโจสะ-] น. เวลาเช้ามืด. (ป.).
ยามกาลิก
หมายถึง[ยามะ-] น. ของที่พระสงฆ์เก็บไว้ฉันได้ชั่วคราวเพียงวันหนึ่งกับคืนหนึ่ง ได้แก่ นํ้าอัฐบาน. (ป.). (ดู กาลิก).
ลัยกาล
หมายถึง[ไลยะกาน] น. เวลาแตกดับ, เวลาทำลาย. (ส. ลยกาล).
อดีตกาล,อดีตสมัย
หมายถึง[อะดีดตะกาน, -ตะสะไหฺม] น. เวลาที่ล่วงแล้ว.
กาลกิณี
หมายถึง[กาละกินี, กานละกินี] น. เสนียดจัญไร, ลักษณะที่เป็นอัปมงคล. (ส. กาลกรฺณี; ป. กาลกณฺณี).
ประสูติกาล เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
ประสูติการ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
กาล,กาล,กาล-
หมายถึง[กาน, กาละ-] น. เวลา, คราว, ครั้ง, หน. (ป., ส.).
กาลัญญู
หมายถึง[กาลันยู] น. ผู้รู้กาล. (ป.).
เกาลิน
หมายถึงน. ดินเกาเหลียง. (อ. kaolin).
เฉพาะกาล
หมายถึงว. ชั่วคราว ในคำว่า บทเฉพาะกาล.
ปฐมโพธิกาล
หมายถึง[ปะถมมะโพทิกาน] น. กาลแรกตรัสรู้ คือ ระยะเวลานับตั้งแต่พระพุทธเจ้าตรัสรู้จนถึงทรงประดิษฐานพระพุทธศาสนาในแคว้นมคธ. (ป.).
พรรษากาล
หมายถึงน. ฤดูฝน. (ส.).