ตัวกรองผลการค้นหา
กุย
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. หมัด, กำปั้น, มักใช้เข้าคู่กับคำ ลูก ว่า ลูกกุย เช่น เตรียมลูกกุยมาทั่วที่ตัวดี. (ขุนช้างขุนแผน).
เกด
หมายถึงน. ลูกองุ่นแห้งชนิดหนึ่ง เรียกว่า ลูกเกด. (อ. raisin คงเพี้ยนมาจาก grape = องุ่น).
ปล่อยนกปล่อยกา
หมายถึง(สำ) ก. ปล่อยให้เป็นอิสระ, ไม่เอาผิด, ปล่อยให้พ้นจากความผูกพัน, ปล่อยลูกนกลูกกา ก็ว่า.
เอาลูกเขามาเลี้ยงเอาเมี่ยงเขามาอม
หมายถึง(สำ) ก. เอาลูกของคนอื่นมาเลี้ยงเป็นลูก เป็นภาระรับผิดชอบที่หวังผลตอบแทนแน่นอนไม่ได้.
ขันหมาก
หมายถึงน. ชื่อว่านชนิดหนึ่ง ต้นเหมือนจำปา รากเป็น ๓ แง่ ดอกเหมือนบอน ลูกเหมือนแตงกวา. (กบิลว่าน).
ปลอกกระสุน
หมายถึงน. ส่วนของกระสุนปืนที่บรรจุดินปืนและลูกตะกั่ว.
ลูกเต้า
หมายถึงน. ลูกผู้มีกำเนิดจากพ่อแม่.
งัว,งัว,งั่ว,งั่ว
หมายถึง(โบ) น. ลูกชายคนที่ ๕.
ลูกโดด
หมายถึงน. ลูกปืนที่ยิงออกไปทีละลูก.
ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น
หมายถึง(สำ) น. ลูกย่อมไม่ต่างกับพ่อแม่มากนัก.
วีจิ
หมายถึงน. คลื่น, ลูกคลื่น. (ป., ส.).
โคล
หมายถึง[โคน] น. ลูกกลม เช่น โคลคลี.