ค้นเจอ 278 รายการ

ชายกระเบนเหน็บ

หมายถึงน. อวัยวะตรงที่เหน็บชายกระเบน.

ดอกลำเจียก

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้า แร่งลงบนกระทะร้อน ๆ ให้ผงแป้งติดกันเป็นแผ่น ใส่ไส้หน้ากระฉีก โบราณพับเป็นรูปสามเหลี่ยม ปัจจุบันพับเป็นรูปสี่เหลี่ยมหรือม้วนคล้ายทองม้วน.

ตะเกียกตะกาย

หมายถึงก. พยายามป่ายปีนไป, พยายามทุกทางเพื่อให้ประสบความสำเร็จ.

ถอยกรูด

หมายถึงก. ถอยอย่างรวดเร็วไม่มีระเบียบ, ถอยอย่างตั้งตัวไม่ติด.

ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน

หมายถึงว. ต่างฝ่ายต่างพึ่งพาอาศัยกัน.

ทายก

หมายถึง[-ยก] น. ผู้ถวายจตุปัจจัยแก่ภิกษุสามเณร, ถ้าเป็นเพศหญิงเรียกว่า ทายิกา. (ป., ส.).

บริณายก

หมายถึง[บอรินายก] (แบบ) น. ปริณายก, ผู้นำบริวาร, หัวหน้า, ผู้เป็นใหญ่. (ส. ปริณายก; ป. ปรินายก).

เบียก

หมายถึงก. แบ่ง, ปัน.

ปริณายก

หมายถึง[ปะ-] น. ผู้นำบริวาร, หัวหน้า, ผู้เป็นใหญ่. (ส.; ป. ปรินายก).

ปวกเปียก

หมายถึงว. อ่อนกำลังจนแทบไม่อาจจะทรงตัวได้ตามลำพัง, กะปวกกะเปียก ก็ว่า.

ปิตามหัยกา,ปิตามหัยยิกา

หมายถึง[-มะไหยะกา, -มะไหยิกา] (ราชา) น. ปู่ทวด, ตาทวด.

เปียก

หมายถึงก. มีนํ้าชุ่มปนผสมอยู่หรือติดอยู่ เช่น เปียกเหงื่อ เปียกฝน เปียกน้ำ. ว. ที่ชุ่มน้ำ เช่น ผมเปียก ผ้าเปียก เหงื่อเปียก, อ่อนเกือบเละอย่างข้าวเปียก.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ