ค้นเจอ 1,974 รายการ

ฉีกคำ

หมายถึงก. แยกพยางค์ของคำให้อยู่คนละวรรคหรือคนละบรรทัด มักใช้ในคำประพันธ์.

แพร่งพราย

หมายถึงก. แยก, กระจายไป, แผ่ไป; เปิดเผยความลับ (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น เรื่องนี้รู้แล้วอย่าแพร่งพรายไป.

ตู่

หมายถึงก. กล่าวอ้างหรือทึกทักเอาของผู้อื่นว่าเป็นของตัว, กล่าวอ้างผิดตัว ผิดสิ่ง ผิดเรื่อง.

กระทิงโทน

หมายถึงน. กระทิงที่ชอบแยกออกจากฝูงโดยสมัครใจหรือถูกตัวผู้อื่นไล่ออกจากฝูงให้อยู่โดดเดี่ยว.

ผาย

หมายถึงก. แผ่กว้างออก เช่น อกผาย ตะโพกผาย; เคลื่อนจากที่ (คือ ผ้าย); เปิด; ระบายออก; แบะออก, แยกออก.

บังไพร

หมายถึงก. เสกกิ่งไม้ถือบังตัวให้สัตว์เห็นเป็นป่าไม่เห็นตัวคน ใช้ในการคล้องช้างเป็นต้น.

ขว้างงูไม่พ้นคอ

หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรแล้วผลร้ายกลับมาสู่ตัวเอง.

เจ้าไข้

หมายถึงน. เจ้าของคนไข้, ผู้รับผิดชอบในตัวคนไข้.

ตักน้ำใส่กะโหลก ชะโงกดูเงา

หมายถึง(สำ) ก. ให้รู้จักฐานะของตนและเจียมตัว.

ยอดดี

หมายถึงว. ดีที่สุด เช่น รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี.

อุ้ยอ้าย

หมายถึงว. ไม่คล่องแคล่ว, เคลื่อนตัวยากอย่างคนอ้วน.

ขันอาสา

หมายถึงก. เสนอตัวเข้ารับทำโดยเต็มใจ, กล้าอาสา.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ