ตัวกรองผลการค้นหา
นวด
หมายถึงก. ใช้มือบีบหรือกดเพื่อให้คลายจากความปวดเมื่อยหรือเมื่อยขบ.
เพลีย
หมายถึงก. อ่อนแรง, ถอยกำลัง, มีอาการเมื่อยล้า เช่น เดินจนเพลีย ทำงานมาก ๆ รู้สึกเพลีย.
มิลาต
หมายถึงว. เหี่ยว, โรย; อิดโรย, เมื่อย. (ป.).
บิดขี้เกียจ
หมายถึงก. บิดร่างกายไปมาเพราะความเกียจคร้านหรือเพื่อแก้เมื่อยเป็นต้น.
น้ำมันมนตร์
หมายถึงน. นํ้ามันมะพร้าวที่เสกเป่าด้วยเวทมนตร์คาถา เชื่อกันว่าทาแก้เมื่อยขบเป็นต้น.
จับโปง
หมายถึง(โบ) น. ลมที่ทำให้ปวดเมื่อยตามข้อต่าง ๆ.
สะบักจม
หมายถึงก. อาการที่ปวดเมื่อยบริเวณสะบักเพราะเลือดเดินไม่สะดวก.
ตรีสุรผล
หมายถึงน. ยามีผลกล้า ๓ อย่าง คือ สมุลแว้ง เนื้อไม้ เทพทาโร.
ยืดแข้งยืดขา,ยืดเส้นยืดสาย
หมายถึงก. อาการที่ออกกำลังโดยเดินหรือวิ่งเป็นต้นเพื่อให้หายเมื่อยขบ.
ละบม
หมายถึงก. รู้สึกขัดเมื่อยฟกชํ้าอยู่ข้างใน; รม, ทา. (โดยมากใช้ ระบม).
ล้าเต้
หมายถึงว. ช้าเป็นที่ลำดับสุดท้าย เช่น เขาเข้าเส้นชัยกันหมดแล้ว ยังล้าเต้อยู่.
หมอนวด
หมายถึงน. ผู้มีความชำนาญในการนวดเพื่อให้คลายจากความเจ็บปวดหรือเมื่อยขบ.