ตัวกรองผลการค้นหา
กระต่ายเต้น
หมายถึงน. เพลงไทยของเก่าสำหรับทำเพลงเร็ว, ถ้ารับร้องเป็นเพลง ๒ ชั้น.
เกี่ยวข้าว
หมายถึงน. เรียกเพลงร้องแก้กันในเวลาเกี่ยวข้าวทำนองเพลงเรือว่า เพลงเกี่ยวข้าว.
พญาโศก
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่งในจำพวกเพลงโศก.
ผู้ประพันธ์เพลง
หมายถึงน. ผู้แต่งทำนองเพลง, ผู้แต่งเนื้อร้องและทำนองเพลง, นักแต่งเพลง ก็เรียก.
ออกลูกหมด
หมายถึงก. เปลี่ยนการบรรเลงเพลงธรรมดาไปเป็นเพลงลูกหมด. (ดู ลูกหมด).
อสิจรรยาการ
หมายถึงน. การฝึกหัดเพลงดาบ, การฝึกหัดเพลงศัสตรา. (ส. อสิจรฺยาการ).
ฮ้าไฮ้
หมายถึงอ. เสียงลูกคู่ร้องรับในเพลงบางชนิด เช่นเพลงเห่เรือ.
ฉะหน้าโรง
หมายถึงน. วิธีของเพลงทำนองหนึ่ง.
พญาเดิน
หมายถึงน. ชื่อเพลงปี่พาทย์.
ปรบไก่
หมายถึงน. ชื่อเพลงพื้นเมืองอย่างหนึ่ง ใช้ตบมือเป็นจังหวะ และว่าแก้กันอย่างเพลงฉ่อย, ชื่อหน้าทับประกอบเพลงดนตรีแบบหนึ่ง.
ร้องเรือ
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. ขับหรือกล่อมเพลงให้เด็กฟัง. น. เรียกเพลงกล่อมเด็กว่า เพลงร้องเรือ.
หางเครื่อง
หมายถึงน. เพลงที่ออกต่อท้ายจากเพลง ๓ ชั้น หรือ เพลงเถา; กลุ่มบุคคลที่ออกมาเต้นประกอบจังหวะในการร้องเพลงประเภทลูกทุ่ง.