ตัวกรองผลการค้นหา
ไล่ขี้
หมายถึงก. ขับขี้ตะกรันออกจากเนื้อโลหะโดยนำโลหะมาหลอม.
ทองชุบ
หมายถึงน. โลหะชุบทอง, ทองวิทยาศาสตร์ ก็เรียก.
ทองวิทยาศาสตร์
หมายถึงน. โลหะชุบทอง, ทองชุบ ก็เรียก.
แม่เหล็ก
หมายถึงน. แร่หรือโลหะที่มีสมบัติดูดเหล็กได้.
ตะกั่วเกรียบ
หมายถึงน. ตะกั่วที่ประสมโลหะบางอย่างเพื่อให้แข็ง.
บัดกรี
หมายถึง[บัดกฺรี] ก. เชื่อมหรือประสานโลหะให้ติดกัน.
ซัดยา
หมายถึงก. ใส่ยาลงในเบ้าที่หลอมโลหะในการเล่นแร่แปรธาตุ.
เลี่ยมพระ
หมายถึงก. ใช้โลหะหุ้มพระเครื่องเพื่อกันไม่ให้แตกหรือชำรุด.
ขาง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. โลหะชนิดหนึ่งอย่างเหล็กกระทะ.
พาง
หมายถึงน. แผ่นโลหะสำหรับตีบอกเสียง.
กริก,กริ๊ก
หมายถึง[กฺริก, กฺริ๊ก] ว. เสียงของแข็ง เช่น แก้ว โลหะ กระทบกัน.
ขอสับ
หมายถึงน. โลหะที่ปลายงอเป็นตาขอสำหรับเกี่ยวที่ขอรับ.