ตัวกรองผลการค้นหา
คร่ำ
หมายถึง[คฺรํ่า] ว. เก่ามาก เช่น โบสถ์หลังนี้เก่าคร่ำ.
กินบุญเก่า
หมายถึง(สำ) ก. ได้รับผลแห่งความดีที่ทำไว้แต่ปางก่อน (มักใช้เป็นสำนวนอุปมาแก่คนที่นอนกินนั่งกินสมบัติเก่า).
หน้าเก่า
หมายถึงว. ที่เคยเห็นหรือรู้จักกันมาเป็นเวลานานจนคุ้นตา เช่น ดาราหน้าเก่า ลูกค้าหน้าเก่า, หน้าเดิม ก็ว่า.
กลางเก่ากลางใหม่
หมายถึงว. ไม่เก่าไม่ใหม่.
ถ่านไฟเก่า
หมายถึง(สำ) น. ชายหญิงที่เคยรักใคร่หรือเคยได้เสียกันมาก่อน แม้เลิกร้างกันไป เมื่อมาพบกันใหม่ย่อมรักใคร่หรือปลงใจกันได้ง่ายขึ้น.
คร่ำคร่า
หมายถึงว. เก่าแก่จนชำรุดทรุดโทรม เช่น กระท่อมเก่าคร่ำคร่า.
บุโรทั่ง
หมายถึง(ปาก) ว. เก่าและทรุดโทรมมาก.
คร่ำครึ
หมายถึงว. เก่าเกินไป, ไม่ทันสมัย.
คนเก่าคนแก่
หมายถึงน. ข้าเก่าเต่าเลี้ยง; คนที่มีพื้นเพอยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นเวลานาน.
กินน้ำพริกถ้วยเก่า
หมายถึง(สำ) ก. อยู่กับเมียคนเดิม.
ข้าเก่าเต่าเลี้ยง
หมายถึง(สำ) น. คนเก่าคนแก่, คนที่อยู่ด้วยกันในฐานะรับใช้มานาน.
ได้แกงเทน้ำพริก
หมายถึง(สำ) ก. ได้ใหม่ลืมเก่า.