ตัวกรองผลการค้นหา
อเนกรรถประโยค
หมายถึง[อะเนกัดถะปฺระโหฺยก] น. ประโยคใหญ่ที่มีใจความสำคัญอย่างน้อย ๒ ใจความมารวมกัน และใจความนั้น ๆ จะต้องมีลักษณะเป็นประโยคโดยมีสันธานเป็นบทเชื่อมหรือละสันธานไว้ในฐานที่เข้าใจ.
วากยสัมพันธ์
หมายถึงน. ชื่อตำราไวยากรณ์ตอนที่แยกความออกเป็นประโยค ๆ และบอกความเกี่ยวข้องของคำในประโยค.
อนุภาษ
หมายถึง[-พาด] ก. พรํ่ากล่าว, พรํ่าสอน. (ส.; ป. อนุภาส).
อนุสาวรีย์ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
อนุเสาวรีย์, อณุสาวรีย์ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
อนุศิษฏ์
หมายถึงก. สั่งสอน, ชี้แจง. (ส.; ป. อนุสิฏฺ).
เว้นวรรค
หมายถึงก. เว้นช่วงของคำ ข้อความ หรือประโยคเป็นระยะ ๆ.
อนุศาสน์
หมายถึงน. การสอน; คำชี้แจง. (ส.; ป. อนุสาสน).
เป็นอันขาด
หมายถึงว. ใช้ในประโยคปฏิเสธ หมายความว่า แน่นอน, แน่แท้.
อันเวส
หมายถึง[-เวด] น. การตามแสวงหา, การค้นหา. (ป. อนุ + เอส).
สัมพันธ,สัมพันธ-,สัมพันธ์,สัมพันธน์
หมายถึง[สำพันทะ-, สำพัน] ก. ผูกพัน, เกี่ยวข้อง, เช่น เขากับฉันสัมพันธ์กันฉันญาติ ข้อความข้างหลังไม่สัมพันธ์กับข้อความข้างหน้า. (ไว) น. การแยกความออกเป็นประโยค ๆ หรือส่วนต่าง ๆ ของประโยค แล้วบอกการเกี่ยวข้องของประโยคและคำต่าง ๆ ในประโยคนั้น ๆ. (ป., ส.).
นำพา
หมายถึงก. เอาใจใส่, เอื้อเฟื้อ, ช่วยธุระ, ใช้ในประโยคปฏิเสธว่า ไม่นำพา.
ยางอาย
หมายถึงน. ความกระดาก, ความละอายใจ, มักใช้ในประโยคปฏิเสธว่า ไม่มียางอาย.