ค้นเจอ 237 รายการ

ภคินี

หมายถึง[พะ-] น. พี่หญิง, น้องหญิง. (ป., ส.).

ภณะ

หมายถึง[พะ-] (แบบ) ก. กล่าว, พูด, บอก. (ป., ส.).

เสนาพยุห์,เสนาพยูห์

หมายถึง[-พะ-] น. กระบวนทัพ. (ป., ส.).

พณิชย์

หมายถึง[พะ-] น. การค้าขาย. (ส. วณิชฺยา, วาณิชฺย; ป. วาณิชฺช).

พสุ

หมายถึง[พะ-] น. ชื่อเรียกเทวดาจำพวกหนึ่ง; ทรัพย์, สมบัติ, ความมั่งมี. ว. ดี, เลิศ, ประเสริฐ; ใจดี, กรุณา. (ป., ส. วสุ).

พะพิง

หมายถึงก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย, พะ ก็ว่า.

พะเพิง

หมายถึงน. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน, พะ เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก.

ภณิดา

หมายถึง[พะ-] น. ผู้พูด, ผู้บอก. (ส. ภณิตา).

พยุพยุง

หมายถึง[พะยุพะยุง] (ปาก) ก. พยุง.

พเยีย เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

พะเยีย, เพยีย เป็นคำที่เขียนผิด ❌

บูรพ์,บูรพะ

หมายถึง[บูน, บูระพะ] ว. บุพ.

บุรพทิศ

หมายถึง[บุระพะทิด, บุบพะทิด] น. ทิศตะวันออก.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ