ผลการค้นหา

พลั้งพลาด* *พลั้งพลาด *พลั้งพลาด*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 54 รายการ

ไต่ไม้ลำเดียว

หมายถึง(สำ) ก. กระทำการใด ๆ ตามลำพังตัวคนเดียวโดยไม่พึ่งพาอาศัยผู้อื่น อาจพลั้งพลาดได้.
 พจนานุกรมไทย

กระแหย่ง

หมายถึง[-แหฺย่ง] ว. อาการปีนขึ้นอย่างพลั้ง ๆ พลาด ๆ. ก. คะยั้นคะยอ เช่น มาหยักเหยาเซ้าซี้กระแหย่งชาย. (รามเกียรติ์ ร. ๑).
 พจนานุกรมไทย

โยพนมัท

หมายถึง[โยบพะนะมัด] น. ความมัวเมาในความเป็นคนหนุ่มสาว, ความพลาดพลั้งเพราะความมัวเมาในความเป็นหนุ่มสาว. (ป. โยพฺพนมท).
 พจนานุกรมไทย

พลำ,พล้ำ

หมายถึง[พฺลำ, พฺลํ้า] ก. พลาดถลำ.
 พจนานุกรมไทย

ตาฝาด

หมายถึงว. เห็นผิดพลาดไป, เห็นคลาดเคลื่อนไปจากของเดิม.
 พจนานุกรมไทย

ผิดนัก

หมายถึง(สำ) ถ้าพลาดไป เช่น ผิดนักก็แค่ตาย.
 พจนานุกรมไทย

หักอก

หมายถึงก. ทำให้คนรักพลาดหวัง.
 พจนานุกรมไทย

เพลี่ยง

หมายถึง[เพฺลี่ยง] ก. เลี่ยง, หลีก, พลาด.
 พจนานุกรมไทย

หมิ่น

หมายถึงว. ในที่เกือบตก เกือบพลาดตก.
 พจนานุกรมไทย

พลั้งเผลอ

หมายถึง[-เผฺลอ] ว. ผิดพลาดเพราะหลงลืมไปชั่วขณะ.
 พจนานุกรมไทย

อกหัก

หมายถึงว. พลาดหวัง (มักใช้ในด้านความรัก).
 พจนานุกรมไทย

พลั้งปากเสียศีล พลั้งตีนตกต้นไม้

หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำอะไรโดยไม่ระมัดระวังย่อมเกิดความเสียหาย.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด