ตัวกรองผลการค้นหา
ปุ
หมายถึงก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.
เลี้ยงมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย
หมายถึง(สำ) ก. เลี้ยงดูมาตั้งแต่ยังเป็นทารก.
มันย่อง
หมายถึงว. มันจนมีน้ำมันเยิ้มหรือลอยเป็นฝาขึ้นมา.
มุขโถง
หมายถึงน. มุขที่ยื่นออกมาจากตัวอาคาร ไม่มีฝากั้น.
โหล
หมายถึง[โหฺล] น. ขวดปากกว้าง มีฝา, ขวดโหล ก็เรียก.
ไม้กระดาน
หมายถึงน. ไม้ซุงที่เลื่อยออกเป็นแผ่น ๆ สำหรับปูพื้นหรือทำฝาเรือนเป็นต้น, ถ้าใช้ปูพื้น เรียกว่า กระดานพื้น, ถ้าใช้ทำฝา เรียกว่า ไม้ฝา, เรียกเรือนไม้จริงที่ฝาทำด้วยไม้กระดานว่า เรือนฝากระดาน.
ปริก
หมายถึง[ปฺริก] น. ส่วนยอดของฝาโถหรือผอบที่ทำด้วยทองอย่างหัวแหวนนพเก้า สำหรับสวมบนฝาโถหรือผอบ.
ผนัง
หมายถึง[ผะหฺนัง] น. ฝาที่ก่ออิฐถือปูน, ฝาทึบที่โบกปูน, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ผนังถ้ำ.
หัวชนกำแพง,หัวชนฝา
หมายถึง(สำ) ว. มีลักษณะที่สู้ไม่ยอมถอย.
เสาแพนก
หมายถึง[-พะแนก] น. ฝาผนังส่วนนอกที่ก่อให้นูนหนาขึ้นดูคล้ายเสาเพื่อช่วยเสริมฝาผนังให้มั่นคงสำหรับรับขื่อ.
เก็จ
หมายถึงน. ส่วนที่ยื่นออกมาจากหรือลึกเข้าไปในฝาผนัง กำแพง ฐาน หรือเชิงกลอน.
ฝาเสี้ยว
หมายถึงน. แผงฝาที่ประกอบขึ้นเพื่อใช้ปิดด้านสกัดของเรือนพะไลโดยเฉพาะ.