ตัวกรองผลการค้นหา
สายตะพาย
หมายถึงน. เชือกที่ร้อยจมูกวัวควาย.
ตีเกลียว
หมายถึงก. หมุนบิดให้เชือกเขม็งขึ้น.
พื้นที่หน้าตัด
หมายถึงน. พื้นที่ตรงรอยตัดของแท่งวัตถุ.
มีดตัดกระดาษ
หมายถึงน. มีดขนาดเล็กหรือโลหะแบน ๆ อย่างมีด ใช้ตัดกระดาษหรือซองจดหมายเป็นต้น.
เพชรตัดเพชร
หมายถึง(สำ) น. คนเก่งต่อเก่งมาสู้กัน.
ตัดไฟหัวลม
หมายถึง(สำ) ก. ตัดต้นเหตุเพื่อไม่ให้เหตุการณ์ลุกลามต่อไป.
เลี้ยงผม
หมายถึงก. ไว้ผมยาวโดยไม่ตัด.
ตัดรอน
หมายถึงก. ตัดขาด, ตัดไมตรี.
บรรทัดราง
หมายถึงน. อุปกรณ์อย่างหนึ่งของช่างไม้ เป็นเชือกพันลูกรอกอยู่ในรางไม้ เมื่อดึงปลายเชือกออกจากรอก เชือกจะผ่านกระปุกซึ่งมีสีดำบรรจุอยู่ทำให้เชือกติดสี เมื่อดึงเชือกให้ตึงตรงแนวพื้นกระดานเป็นต้นที่ต้องการขีดเส้นแล้วดีด สีจากเชือกจะติดพื้นเป็นเส้นตรงตามต้องการ.
ตัดตอน
หมายถึงก. แบ่งหรือตัดเอามาบางส่วน.
แขสร์
หมายถึง[ขะแส] น. กระแส; เส้นเชือก. (ข.).
รัชชุ
หมายถึง[รัด-] น. สาย, เชือก. (ป., ส.).