ตัวกรองผลการค้นหา
ตระแบน,ตระแบ่น
หมายถึง[ตฺระ-] (กลอน) ก. ทิ้งลง, ตกลง, โผลง, เช่น ตระแบนไว้กลางดิน. (โบ) น. แผ่น. (อนันตวิภาค).
ตระมื่น
หมายถึง[ตฺระ-] (กลอน) ว. สูงใหญ่, ทะมื่น ก็ใช้.
ตันตระ
หมายถึง[-ตฺระ] (แบบ) น. ส่วนสำคัญ, หัวข้อ, คำสอน. (ส.).
ภราดรภาพ,ภราตรภาพ,ภราตฤภาพ
หมายถึง[พะราดะระพาบ, พะราดอนระพาบ, -ตฺระ-, -ตฺรึ-] น. ความเป็นฉันพี่น้องกัน.
ตระไน
หมายถึง[ตฺระ-] (กลอน) น. นกกระไน เช่น เขาคุ่มกระตรุมกระไตร ตระไนนี่สนั่นเสียง. (สรรพสิทธิ์). (ดู กระไน).
ตระแบ่
หมายถึง[ตฺระ-] (โบ) ก. แผ่. (อนันตวิภาค).
ตระโบม
หมายถึง[ตฺระ-] (กลอน) ก. โลมเล้า, กอด, กระโบม ก็ว่า.
ตระพัง
หมายถึง[ตฺระ-] น. แอ่ง, บ่อ, หนอง, ตะพัง กระพัง หรือ สะพัง ก็ว่า. (เทียบ ข. ตฺรพำง ว่า บ่อที่เกิดเอง).
ตระโอม
หมายถึง[ตฺระ-] (กลอน) ก. โอบกอด.
หมายถึง[-ตฺระ] น. ลัทธิฮินดูยุคหลัง ว่าด้วยพิธีกรรมเพื่อบูชาพระศิวะและศักติของพระองค์; ชื่อคัมภีร์หนึ่งในลัทธิตันตระ.
ตระกวน
หมายถึง[ตฺระ-] น. ผักบุ้ง. (ข. ตฺรกวน).
ตระกอง
หมายถึง[ตฺระ-] ก. กอด, เกี่ยวพัน, กระกอง ก็ว่า. (ข. ตฺรกง).