ตัวกรองผลการค้นหา
ลันไต
หมายถึงน. ชื่อเสื่อซึ่งสานด้วยหวายตะค้าเป็นซี่ ๆ.
อร,อร-,อร-
หมายถึง[อะระ-] น. กำ, ซี่ล้อรถหรือเกวียน. (ป., ส.).
มือเสือ
หมายถึงน. ไม้รูปร่างคล้ายมือ มีซี่ ๖-๗ ซี่คล้ายนิ้ว ปลายงอ มักทำด้วยไม้ไผ่ สำหรับตะกุยสิ่งต่าง ๆ เช่น ถ่าน.
ฟาก
หมายถึงน. ลำไม้ไผ่เป็นต้นที่ผ่าแล้วสับให้แตกออกเป็นอันเล็ก ๆ แต่ไม่ขาดจากกัน แล้วแบคว่ำออกเป็นแผ่น โดยมากใช้ปูเป็นพื้นเรือน เรียกว่า ฟากสับ, ส่วนที่ทำเป็นซี่แล้วใช้หวายหรือเถาวัลย์ถักให้ติดกันเป็นผืน เรียกว่าฟากซี่ หรือ ซี่ฟาก.
บัญชร
หมายถึง[บันชอน] น. กรง, ซี่กรง; หน้าต่าง. (ป., ส. ปญฺชร).
เฝือก
หมายถึงน. ของทำเป็นซี่ ถักให้ติดกันเป็นผืน สำหรับกั้นนํ้า ดักปลา หรือห่อศพ.
รังมด
หมายถึงน. เรียกผ้าขาวที่หุ้มซี่คํ้าฉัตรโดยรอบ รูปทรงกรวย (ใช้เฉพาะนพปฎลเศวตฉัตร).
เสนียด
หมายถึง[สะเหฺนียด] น. เรียกหวีที่มีซี่ละเอียดทั้ง ๒ ข้างว่า หวีเสนียด. (ข. สฺนิต).
งา
หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของเครื่องดักสัตว์เช่นลอบหรือไซ ทำเป็นซี่ ๆ ปลายสอบเข้าหากันเพื่อไม่ให้ปลาที่เข้าไปแล้วออกมาได้.
เรา,เราะ
หมายถึงน. ไม้ไผ่เป็นต้นเหลาเป็นซี่กลม ๆ ถักให้ติดกันเป็นผืน สำหรับล้อมปลา.
ขี้ก้าง
หมายถึงน. ขี้ดีบุกที่ถลุงแล้วเอาไปถลุงอีก. ว. ผอมจนเห็นซี่โครงเป็นซี่ ๆ, ผอมเนื้อน้อย.
ดอกไม้พุ่ม
หมายถึงน. ดอกไม้เทียนที่เสียบปลายซี่ไม้ไผ่ ทำเป็นชั้น ๆ คล้ายฉัตร จุดเวลาคํ่า.