ค้นเจอ 28 รายการ

ชระล้ำ

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ก. ลํ้า. (ดุษฎีสังเวย).

ชระแลง

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) น. ชะแลง.

ชระเดียดชระดัด

หมายถึง(กลอน) ว. เกลื่อนกล่น, ดาษดื่น.

ชระมื่น

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ทะมื่น เช่น ผีพรายชระมื่น ดำช่วยดู. (แช่งนํ้า).

ชระอับ

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. อับ, มืดมัว, มืดคลุ้ม.

ชระงำ

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. คลุ้ม, มืด, งำ.

ชระมุ่น

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. มุ่น, นุ่ม, เช่น ลานโลมวิไลแถงชระมุ่น อกเอย. (นิ. นรินทร์).

ชระลัด

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) น. ทางลัดไปได้.

ชระลุ

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ก. ปรุ, สลัก, ฉลุ.

ชระมด

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) น. ชะมด.

ชระมัว

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ขมุกขมัว, ยังไม่สว่าง, เช้าตรู่, มืด, เช่น ชระมัวทั่วทิศเอียง อากาศ. (นิ. นรินทร์).

ชระมุกชระมอม

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ขะมุกขะมอม.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ