ตัวกรองผลการค้นหา
อีโหลกโขลกเขลก
หมายถึง[-โหฺลกโขฺลกเขฺลก] ว. อาการที่ยานพาหนะเป็นต้นเคลื่อนที่ไปอย่างทุลักทุเล เช่น นั่งรถอีโหลกโขลกเขลกมาทั้งวัน, ไม่เป็นโล้เป็นพาย, ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, เช่น ใช้ชีวิตอีโหลกโขลกเขลกไปวันหนึ่ง ๆ.
เสือกกะโหลก
หมายถึง[-กะโหฺลก] (ปาก) ว. สาระแนเข้าไปทำการโดยไม่มีใครต้องการให้ทำ.
โหล่
หมายถึง[โหฺล่] ว. อยู่ในลำดับสุดท้าย.
โหลงโจ้ง
หมายถึง[โหฺลง-] (ปาก) ว. ลักษณะที่มีแต่นํ้าเป็นส่วนใหญ่ แทบไม่มีเนื้อเลย เช่น แกงมีแต่นํ้าโหลงโจ้ง.
กะโหล้ง
หมายถึง[-โล่ง] (ถิ่น-พายัพ) น. กะโหลก.