ตัวกรองผลการค้นหา
เปรอ
หมายถึง[เปฺรอ] ก. บำเรอ. (ข. เปฺรี ว่า ใช้).
เรอ
หมายถึงก. อาการที่ลมในกระเพาะพุ่งออกทางปาก มักมีเสียงดังออกมาด้วย.
กรอ
หมายถึงก. ม้วนด้ายเข้าหลอดด้วยไนหรือเครื่องจักร; ควง เช่น กรเกาะขอกรอธาร เงือดง้าง. (ลิลิตพยุหยาตรา).
กำรอ
หมายถึงว. เข็ญใจ เช่น แก่ฝูงมนุษย์ผู้กำรอ. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).
รั้งรอ
หมายถึงก. รอคอย, หยุดคอย, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น โดยไม่รั้งรอ.
รีรอ
หมายถึงก. ชักช้า, ลังเลใจ, เช่น มัวรีรออยู่ทำไม กินโดยไม่รีรอ.
หมายถึงก. แต่งให้เรียบ เช่น กรอฟัน กรอไม้.
นางบำเรอ
หมายถึงน. หญิงที่ปรนเปรอเฉพาะชายคนใดคนหนึ่งในทางกามารมณ์โดยมิได้อยู่ในฐานะภรรยา.
เบียดกรอ
หมายถึง[-กฺรอ] ว. ฝืดเคือง, กระเบียดกระเสียร, เช่น ใช้จ่ายอย่างเบียดกรอ.
ปรนเปรอ
หมายถึง[ปฺรนเปฺรอ] ก. บำรุงบำเรอเลี้ยงดู, เลี้ยงดูด้วยการเอาอกเอาใจ.
เผอเรอ
หมายถึงว. ขาดความเอาใจใส่ในสิ่งที่ต้องทำ.
รอ
หมายถึงน. หลักปักกันกระแสนํ้า เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง.