ตัวกรองผลการค้นหา
ยิ้มเฝื่อน
หมายถึงก. ยิ้มวางหน้าไม่สนิทคล้ายกินของมีรสเฝื่อน.
ยิ้มเหย
หมายถึง[-เหฺย] ก. ยิ้มหน้าเบ้, ฝืนยิ้ม.
ยิ้มแห้ง
หมายถึงก. จำใจยิ้ม.
หน้ายิ้ม ๆ
หมายถึงว. อาการยิ้มน้อย ๆ อย่างมีเลศนัย.
ยิ้ม
หมายถึงก. แสดงให้ปรากฏว่าชอบใจ เยาะเย้ย หรือเกลียดชัง เป็นต้น ด้วยริมฝีปากและใบหน้า.
ยิ้มแก้เก้อ,ยิ้มแก้ขวย
หมายถึงก. อาการที่รู้สึกเก้อหรือขวยแล้วไม่รู้จะทำอย่างไร ก็ฝืนยิ้มออกมา.
ยิ้มในหน้า
หมายถึงว. อมยิ้ม.
ยิ้มละไม
หมายถึงก. ยิ้มน้อย ๆ อยู่ในหน้า.
ยิ้มสู้
หมายถึงก. ยิ้มพร้อมที่จะสู้กับอุปสรรคอันตรายใด ๆ โดยไม่ยอมถอย.
เยิ้ม
หมายถึงก. ซึมออกมาแทบหยด เช่น นํ้าเกลือเยิ้ม น้ำเหลืองเยิ้ม, ชุ่มมากแทบหยด เช่น ใส่นํ้ามันจนเยิ้ม, (โดยมากใช้แก่นํ้าหรือของเหลวที่มีลักษณะเหนียวเหนอะหนะ); โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่เห็นคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น นัยน์ตาเยิ้ม.
แย้มยิ้ม
หมายถึงก. ยิ้มอย่างชื่นบาน, ยิ้มแย้ม หรือ ยิ้มแย้มแจ่มใส ก็ว่า.
ลักยิ้ม
หมายถึงน. รอยเล็ก ๆ ที่บุ๋มลงไปที่แก้ม.