ตัวกรองผลการค้นหา
มิจฉาจาร
หมายถึงน. การประพฤติผิด. (ป. มิจฺฉา + อาจาร).
วิจาร,วิจารณ,วิจารณ-,วิจารณ์
หมายถึง[วิจาน, วิจาระนะ-, วิจาน] ก. ให้คำตัดสินสิ่งที่เป็นศิลปกรรมหรือวรรณกรรมเป็นต้น โดยผู้มีความรู้ควรเชื่อถือได้ ว่ามีค่าความงามความไพเราะดีอย่างไร หรือมีข้อขาดตกบกพร่องอย่างไรบ้าง เช่น เขาวิจารณ์ว่า หนังสือเล่มนี้แสดงปัญหาสังคมในปัจจุบันได้ดีมากสมควรได้รับรางวัล, ติชม, มักใช้เต็มคำว่า วิพากษ์วิจารณ์ เช่น คนดูหนังวิพากษ์วิจารณ์ว่า หนังเรื่องนี้ดำเนินเรื่องช้าทำให้คนดูเบื่อ.
วิจารณญาณ
หมายถึง[วิจาระนะยาน] น. ปัญญาที่สามารถรู้หรือให้เหตุผลที่ถูกต้องได้.
สภาจาร
หมายถึงน. ขนบธรรมเนียมขององค์การหรือสถานที่ประชุม. (ส.).
หุตาจารย์
หมายถึงน. ผู้รู้ในการบูชา.
เหล็กจาร
หมายถึงน. เหล็กแหลมสำหรับเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้น.
อภิสมาจาร
หมายถึง[อะพิสะมาจาน] น. มารยาทอันดี, ความประพฤติอันดี. (ป., ส.).
จะละเม็ด เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
จาละเม็ด, จาระเม็ด, จรเม็ด, จระเม็ด เป็นคำที่เขียนผิด ❌
จาร,จาร-,จาร-
หมายถึง[จาระ-] น. ผู้สอดแนม, ใช้ประกอบหน้าคำอื่นในคำว่า จารกรรม จารชน จารบุรุษ จารสตรี. (ป., ส.).
จาระบี
หมายถึงน. นํ้ามันข้นเหนียวสำหรับหล่อลื่นและกันความสึกหรอของเครื่องจักรเป็นต้น, จระบี ก็ว่า. (ฮ. จรฺพี).
จารีตประเพณี
หมายถึงน. ประเพณีที่นิยมและประพฤติกันสืบมา ถ้าฝ่าฝืนถือว่าเป็นผิดเป็นชั่ว.
ประชาพิจารณ์
หมายถึงน. การฟังความคิดเห็นของประชาชนส่วนใหญ่. (อ. public hearing).