ตัวกรองผลการค้นหา
เท็จจริง
หมายถึงว. จริงเท่าที่ปรากฏ.
เทพเจ้า
หมายถึงน. เทวดาผู้เป็นใหญ่.
เทพชุมนุม
หมายถึง[เทบ-] น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง. (จารึกวัดโพธิ์); ชื่อภาพเขียนรูปเทวดานั่งประนมมือเรียงกันเป็นแถวตั้งแต่ ๕ ตนขึ้นไปตามฝาผนังในพระอุโบสถหรือหอพระ จะมีหน้าเดียวหรือ ๔ หน้าอย่างหน้าพรหมก็ได้.
เทพประติมา
หมายถึงน. รูปเทวดาที่นับถือ. (ส.).
เทพา
หมายถึงน. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Pangasius sanitwongsei ในวงศ์ Schilbeidae ไม่มีเกล็ด รูปร่างคล้ายปลาสวาย เว้นแต่มีครีบหลัง ครีบอก และครีบท้องยื่นยาวเป็นเส้น ทั้งยังมีจุดสีขาวเด่นอยู่เหนือครีบอกหลังกระพุ้งแก้ม พบอาศัยอยู่ในเขตแม่นํ้าเจ้าพระยาและแม่นํ้าโขง เมื่อโตเต็มที่มีขนาดยาวกว่า ๓ เมตร.
เทพาดิเทพ
หมายถึงน. เทวดาผู้ยิ่งกว่าเทวดาอื่น. (ป. เทวาติเทว).
เทพินทร์
หมายถึงน. จอมแห่งเทวดา. (ส.; ป. เทวินฺท).
เทพี
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Caesalpinia crista L. ในวงศ์ Leguminosae ลำต้นมีหนาม ดอกสีเหลืองออกเป็นช่อสั้น ๆ.
เทโพ
หมายถึงน. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Pangasius larnaudii ในวงศ์ Schilbeidae ไม่มีเกล็ด รูปร่างคล้ายปลาสวาย แต่มีจุดสีดำเด่นอยู่เหนือต้นครีบอก และพื้นลำตัวสีเรียบไม่มีลายพาดตามยาว พบชุกชุมตามแม่นํ้าในเขตภาคกลางและลุ่มแม่นํ้าโขงขนาดยาวได้ถึง ๑.๓ เมตร.
เทวทูต
หมายถึงน. ชื่อคติแห่งธรรมดา ๓ ประการ คือ ชรา พยาธิ มรณะ.
เทวนาครี
หมายถึง[เทวะนาคะรี] น. อักษรที่ใช้สำหรับเขียนภาษาสันสกฤต.
เทวศ
หมายถึง[ทะเวด] น. เทวษ.