ผลการค้นหา

พึ่งพา* *พึ่งพา *พึ่งพา*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 151 รายการ

เพิก

หมายถึงว. เพ่อ, เพิ่ง, พึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

เฮโลสาระพา, เฮละโลสาระพา เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

เฮโลโหระพา, เฮละโลโหระพา เป็นคำที่เขียนผิด ❌

หนีร้อนมาพึ่งเย็น

หมายถึง(สำ) ก. หนีจากที่ที่มีความเดือดร้อนมาอาศัยอยู่ในที่ที่มีความสงบสุข.
 พจนานุกรมไทย

โหระพา เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

โหรพา, โหระภา เป็นคำที่เขียนผิด ❌

ไต่ไม้ลำเดียว

หมายถึง(สำ) ก. กระทำการใด ๆ ตามลำพังตัวคนเดียวโดยไม่พึ่งพาอาศัยผู้อื่น อาจพลั้งพลาดได้.
 พจนานุกรมไทย

พาณิชย์ , พาณิชย , พณิชย์ พาณิช , พณิช เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

พานิชย์, พานิชย, พนิชย์ พานิช, พนิช เป็นคำที่เขียนผิด ❌

จูงมือ

หมายถึงก. จับมือพากันไป.
 พจนานุกรมไทย

พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ

หมายถึง(สำ) ก. อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก, ยืมจมูกคนอื่นหายใจ หรือ เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

อาศัยลำแข้งตัวเอง

หมายถึง(สำ) ก. ช่วยตัวเอง, พึ่งลำแข้งตัวเอง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

อาศัย

หมายถึงก. พักพิง, พักผ่อน; พึ่ง; อ้างถึง เช่น อาศัยความตามมาตราที่ ... (ส.).
 พจนานุกรมไทย

วหะ

หมายถึงก. นำไป, พาไป. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

สกฏภาระ

หมายถึง[-พาระ] น. ของบรรทุกเกวียน.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด