ตัวกรองผลการค้นหา
รีบร้อน
หมายถึงก. อาการที่รีบทำอย่างลุกลน เช่น เขารีบร้อนไปทำงานจนลืมกระเป๋าสตางค์. ว. รีบลุกลน เช่น พอได้รับโทรเลข เขาก็ไปอย่างรีบร้อน.
ร้อนรุ่ม
หมายถึงก. กลัดกลุ้มด้วยร้อนใจ, รุ่มร้อน ก็ว่า.
ร้อนหู
หมายถึงก. เดือดร้อนเพราะได้ยินได้ฟังเรื่องราวที่ทำให้ไม่สบายใจ.
รุ่มร้อน
หมายถึงก. กลัดกลุ้มด้วยร้อนใจ, ร้อนรุ่ม ก็ว่า.
ลมร้อน
หมายถึงน. ลมที่นำความร้อนมาด้วย.
แสบร้อน
หมายถึงก. อาการที่รู้สึกทั้งแสบทั้งร้อน.
ร้อนอาสน์
หมายถึง(สำ) ก. มีเหตุหรือมีเรื่องเดือดร้อนทำให้อยู่เฉยไม่ได้.
เอาแรง
หมายถึงก. พักเหนื่อย.
ตัวร้อน
หมายถึงน. อาการของร่างกายที่มีอุณหภูมิสูงกว่าปรกติ.
ชุมรุม
หมายถึงน. ที่พัก, ที่อาศัย.
อนาทร
หมายถึง[อะนาทอน] ก. เป็นทุกข์เป็นร้อน, ร้อนอกร้อนใจ, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่อนาทร อย่าอนาทร หมายความว่า ไม่เป็นทุกข์เป็นร้อน อย่าร้อนอกร้อนใจ.
ยกไว้
หมายถึงก. งดไว้, พักไว้, หยุดไว้.