ตัวกรองผลการค้นหา
ลำราง
หมายถึงน. ทางน้ำเล็ก ๆ ที่ขุดสำหรับชักน้ำจากคลองเข้านาหรือระบายน้ำออกจากนา.
ลำลำ
หมายถึงว. จวนเจียน, เกือบ, ตั้งท่าขยับ, เช่น ลำลำจะวิวาทกันอยู่แล้ว, รำรำ หรือ ร่ำร่ำ ก็ว่า.
ลำเลียบ
หมายถึงก. ตีแต่งเหล็กที่เป็นรูปอยู่แล้วให้เรียบเป็นมัน, ละเมียบ ลำเมียบ หรือ ลำเวียน ก็ว่า.
ลำเสา
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง ขึ้นเป็นลำยาว ไม่มีหัว เป็นไตแข็ง ทำให้มีอาการอักเสบ เป็นไข้ ปวด อ่อนเพลีย มักขึ้นตามขาและหลัง.
ลำหักลำโค่น
หมายถึง(สำ) น. ชั้นเชิงที่ใช้หักโค่นอีกฝ่ายหนึ่งอย่างรุนแรง ดุเดือด หรือโดยไม่ปรานีปราศรัย เช่น นักมวยคนนี้ชกมีลำหักลำโค่นดี. ว. ใช้ชั้นเชิงหักโค่นอีกฝ่ายหนึ่งอย่างรุนแรง ดุเดือด หรือโดยไม่ปรานีปราศรัย เช่น การที่จะเอาชนะนักมวยคนนี้ต้องใช้วิธีลำหักลำโค่น.
ลำ
หมายถึงน. เพลง, บทกลอน, เช่น ร้องส่งลำ ร้องแก้ลำ ละครพูดสลับลำ.
หมายถึง(โบ) ว. ลํ้า, ยิ่ง, ล้น.
ลำดับ
หมายถึงน. อันดับ, การเรียงกันไว้ให้เป็นระเบียบตามตำแหน่ง, เช่น นั่งตามลำดับ เข้าแถวตามลำดับไหล่ เรียงตามลำดับอักษร.
ลำบุ
หมายถึง(โบ) น. ปืนใหญ่, เขียนเป็น ละบู ก็มี.
ลำโพง
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Datura metel L. ในวงศ์ Solanaceae ผลมีหนาม เมล็ดกินเมา, พันธุ์ดอกซ้อนเรียก ลำโพงกาสลัก (D. metel L. var. fastuosa Safford); เรียกสิ่งซึ่งมีรูปคล้ายดอกลำโพง เช่นเครื่องช่วยขยายเสียงที่มีลักษณะปากบานเหมือนดอกลำโพง.
ลำเมาะ
หมายถึงว. มีใจอ่อน, เพลีย.
ลำลอง
หมายถึงว. ตามสบาย, ตามอำเภอใจ, (ใช้แก่การแต่งกายซึ่งไม่ต้องให้เป็นไปตามแบบ) เช่น แต่งตัวลำลอง.