ตัวกรองผลการค้นหา
มีดบังตอ
หมายถึงน. มีดขนาดใหญ่ ใบมีดมีดแบนเรียว ปลายแหลมคล้ายใบข้าว มีคม ๒ ด้าน ด้ามสั้นพอกำ ใช้แทงหรือฉลุหยวกกล้วยทำเป็นลวดลายในงานเครื่องรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า สันหนาและแอ่นโค้ง ด้ามทำด้วยไม้ขนาดสั้นพอมือกำ ใช้สับเนื้อและกระดูกหมูเป็นต้น.
ป้อง
หมายถึงก. บังเพื่อกักหรือกั้นไว้.
ประหวัด
หมายถึงก. หวนคิดเพราะผูกใจอยู่.
กำบัง
หมายถึงก. บัง เช่น หาที่กำบังฝน, บังอย่างมิดชิด เช่น กำบังกายเข้าไป.
กำบด
หมายถึงก. บัง เช่น มีโลมกำบดบัง ปลายเท้า สองแฮ. (โชค-โบราณ).
เส้นผมบังภูเขา
หมายถึง(สำ) น. เรื่องง่าย ๆ แต่คิดไม่ออก เหมือนมีอะไรมาบังอยู่.
กระหวน
หมายถึง(กลอน) ก. หวนถึง เช่น และกระหวนกระโหยหา. (ดุษฎีสังเวย).
รถเก๋ง
หมายถึงน. รถยนต์ที่มีหลังคาเครื่องบังแดดบังฝน มีทั้งชนิดติดตายตัวและเปิดปิดได้ ปรกตินั่งได้ไม่เกิน ๗ คน.
บังตะวัน
หมายถึงน. เครื่องบังแดดเช่นเดียวกับบังสูรย์. (สิบสองเดือน).
หลังคา
หมายถึงน. ส่วนเบื้องบนของเรือนเป็นต้น สำหรับบังแดดและฝน.
ทุบทู
หมายถึงน. เครื่องบังตัวป้องกันอาวุธของโบราณชนิดหนึ่ง.
กลางดิน
หมายถึงน. นอกที่มุงที่บัง เช่น นอนกลางดินกินกลางทราย.