ตัวกรองผลการค้นหา
คำประสม
หมายถึงน. คำที่เกิดจากการนำคำมูลที่เกิดอิสระได้ตั้งแต่ ๒ คำขึ้นไปมาประสมกันแล้วกลายเป็นคำใหม่ที่มีความหมายใหม่ขึ้นมาอีกคำหนึ่ง เช่น ลูกเสือ ลูกน้ำ แขกยาม เครื่องใน ไฟฟ้า.
จีวรกาลสมัย
หมายถึง(แบบ) น. คราวที่เป็นฤดูถวายจีวร (งวดที่ ๑ ตั้งแต่วันมหาปวารณา คือ วันแรมคํ่าหนึ่งเดือน ๑๑ ถึงวันเพ็ญเดือน ๑๒, งวดที่ ๒ ตั้งแต่วันมหาปวารณาไปจนหมดฤดูหนาว, งวดที่ ๑ เป็นของพระที่มิได้กรานกฐิน, งวดที่ ๒ เป็นของพระที่กรานกฐินแล้ว). (ป.).
ตรีสมุตถาน
หมายถึง[-สะหฺมุดถาน] น. สมุตถาน ๓ อย่าง คือ ดี เสมหะ ลม.
ทรัพย์สินส่วนสาธารณสมบัติของแผ่นดิน
หมายถึง(กฎ) น. ทรัพย์สินในพระมหากษัตริย์ ซึ่งใช้เพื่อประโยชน์ของแผ่นดินโดยเฉพาะ เป็นต้นว่า พระราชวัง.
เนื้อสมัน
หมายถึงดู สมัน.
บุคคลนิติสมมติ
หมายถึง[บุกคนนิติสมมด] (กฎ; เลิก) น. นิติบุคคล.
ใบสีมา,ใบเสมา
หมายถึงน. แผ่นหินที่ทำเป็นเครื่องหมายบอกเขตโบสถ์, ใบพัทธสีมา ก็ว่า.
ประพาสมหรณพ
หมายถึง[ปฺระพาดมะหอระนบ] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
ประสม
หมายถึงก. รวมกันเข้า (เป็นคำใช้ได้ทั่ว ๆ ไป).
ประสมประสาน
หมายถึงก. ผสมผสาน, เก็บรวมไว้ทีละเล็กละน้อย, เก็บเล็กผสมน้อย.
ปัจเจกสมาทาน
หมายถึง[ปัดเจกะสะมาทาน] น. การสมาทานศีลทีละสิกขาบท เรียกว่า ปัจเจกสมาทาน, ถ้าสมาทานรวบท้าย เช่นว่า พุทฺธปญฺตฺตํ อุโปสถํ สมาทิยามิ หรือ อฏฺ สีลานิ สมาทิยามิ เรียกว่า เอกัชฌสมาทาน. (ป.).
ผสมผสาน
หมายถึงก. เก็บไว้ทีละเล็กทีละน้อย, เก็บเล็กผสมน้อย.