ตัวกรองผลการค้นหา
ประพนธ์
หมายถึงน. คำร้อยกรอง เช่น โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน. ก. ประพันธ์, ร้อยกรอง, ผูก, แต่ง, เรียบเรียง; เกี่ยวเนื่อง. (ส. ปฺรพนฺธ; ป. ปพนฺธ).
โยกโคลง
หมายถึงก. โยนไปมาไม่มั่นคง.
โคลงโบราณ
หมายถึงน. ชื่อโคลงชนิดหนึ่งคล้ายโคลง ๔ มีบังคับสัมผัส แต่ไม่มีบังคับเอกโท เช่น โคลงมหาวิชชุมาลี โคลงมหาสินธุมาลี ซึ่งมีปรากฏอยู่ในตำรากาพย์สารวิลาสินี.
โคลงเคลง
หมายถึงก. โคลงไปโคลงมา. ว. อาการที่รู้สึกวิงเวียนคล้ายอยู่ในเรือโคลง.
สกัดแคร่
หมายถึงน. โคลงทวารประดับ.
บทสังขยา
หมายถึงน. ชื่อโคลงแบบโบราณ.
ทวาตรึงประดับ
หมายถึงน. ชื่อโคลงโบราณ.
สนธิอลงกต
หมายถึง[-อะลงกด] น. โคลงนาคพันธ์.
ดั้น
หมายถึงน. ชื่อโคลงและร่ายประเภทหนึ่ง เรียกว่า โคลงดั้น และ ร่ายดั้น.
ตรีเพชรทัณฑี
หมายถึง[ตฺรีเพ็ดทันที] น. ชื่อโคลงชนิดหนึ่ง.
ตุรงคราวี
หมายถึงน. ชื่อโคลงโบราณ, คู่กับ มหาตุรงคราวี.
ทวารประดับ
หมายถึง[ทะวาน-] น. ชื่อโคลงโบราณ, สกัดแคร่ ก็เรียก.