ค้นเจอ 45 รายการ

กล่องเสียง

หมายถึงน. อวัยวะสำคัญในการเปล่งเสียงพูด ตั้งอยู่บริเวณส่วนบนของหลอดลม.

กุญแจเสียง

หมายถึงpic017.gif,กุญแจเสียง>น. เครื่องหมายอย่างหนึ่งที่ใช้ในการบันทึกเสียงดนตรีสากล เขียนไว้ตอนหน้าของบรรทัด ๕ เส้นเพื่อกำหนดระดับเสียงของตัวโน้ต, กุญแจประจำหลัก ก็เรียก.

คำพ้องเสียง

หมายถึงคำที่ออกเสียงเหมือนกันแต่เขียนต่างกันและมีความหมายต่างกัน เช่น ใส-ไส-ไสย กาน-กาล-การ-การณ์ (โบ) ในหนังสือแบบเรียนภาษาไทยของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) เรียกคำพ้องเสียงว่า ไวพจน์

ตีเสียง

หมายถึงก. ขึ้นเสียง, ออกเสียงดังด้วยความโกรธ, (เป็นคำที่ผู้ใหญ่ใช้ว่าผู้น้อย).

น้ำเสียง

หมายถึงน. กระแสเสียง, คำพูด; โดยปริยายหมายถึงคำพูดที่ส่อให้รู้อารมณ์ที่มีอยู่ในใจ.

มีชื่อ,มีชื่อเสียง

หมายถึงว. มีเกียรติยศชื่อเสียง.

ลากเสียง

หมายถึงก. อาการที่พูดยานคางในความว่า พูดลากเสียง.

เส้นเสียง

หมายถึงน. แผ่นเอ็นบาง ๆ ที่อยู่ในกล่องเสียง เป็นส่วนสำคัญในการเปล่งเสียง.

หีบเสียง

หมายถึงน. เครื่องทำให้จานเสียงหมุนแล้วมีเสียงออกมา.

ให้เสียง

หมายถึงก. กระทำเสียงใด ๆ ให้ผู้อื่นรู้ตัวล่วงหน้าก่อนที่จะปรากฏกาย เช่น ฉันตกใจ เธอเข้ามาไม่ให้เสียงเลย.

อัดเสียง

หมายถึงก. บันทึกเสียงลงในแถบบันทึกเสียงหรือฟิล์มเป็นต้น.

กระบอกเสียง

หมายถึง(ปาก) น. ผู้เป็นปากเป็นเสียงแทน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ