ตัวกรองผลการค้นหา
วยากรณ์
หมายถึงน. พยากรณ์. (ป., ส. วฺยากรณ).
วิทยาการ
หมายถึงน. ความรู้แขนงต่าง ๆ เช่น ปัจจุบันวิทยาการต่าง ๆ ก้าวหน้าไปมาก, บางทีใช้ว่า ศิลปวิทยาการ.
ไวยากรณ์
หมายถึงน. วิชาภาษาว่าด้วยรูปคำและระเบียบในการประกอบรูปคำให้เป็นประโยค. (ป. เวยฺยากรณ; ส. ไวยากรณ ว่า นักศึกษาไวยากรณ์, วฺยากรณ ว่า ตำราไวยากรณ์).
สถาปนียพยากรณ์
หมายถึง[-นียะ-] น. การจำแนกธรรมหรือพยากรณ์ปัญหาธรรมโดยอาการนิ่ง.
สอนยาก
หมายถึงว. ดื้อดึง, ไม่อยู่ในโอวาท, เช่น เขาเป็นเด็กสอนยาก, มักใช้เข้าคู่กับคำ ว่ายาก เป็น ว่ายากสอนยาก.
หาทำยายาก
หมายถึง(สำ) ก. หาได้ยากเพราะไม่ค่อยมีทำนองเดียวกับสมุนไพรบางอย่างในที่บางแห่งหาได้ยากมาก.
อด ๆ อยาก ๆ
หมายถึงก. กินอยู่อย่างฝืดเคือง, มีกินบ้างไม่มีกินบ้าง.
ตายอดตายอยาก
หมายถึงก. อดอยากมานาน.
ทรัพยากรธรณี
หมายถึงน. ทรัพย์อันอยู่ใต้แผ่นดิน เช่น แร่ธาตุ นํ้ามัน.
เทพพยากรณ์
หมายถึง[เทบ-] น. คำทำนายเหตุการณ์ล่วงหน้าที่มนุษย์ได้รับจากพระเจ้าหรือเทพเจ้าองค์ใดองค์หนึ่ง มักมีนักบวชหรือคนทรงเป็นสื่อกลาง.
มายาการ
หมายถึงน. ความเชื่อถือและการปฏิบัติที่มุ่งให้เกิดผลด้วยการใช้พลังหรืออำนาจเหนือธรรมชาติ เช่นของขลัง พิธีกรรม หรือหลักลี้ลับ บังคับให้เป็นไปตามที่ตนต้องการ.
ยาก
หมายถึงน. ความลำบาก. ว. ลำบาก เช่น พูดยาก, ไม่สะดวก เช่น ไปยาก มายาก, ไม่ง่าย เช่น ตอบยาก ทำยาก; จน เช่น คนยาก, นิยมใช้เข้าคู่กันเป็น ยากจน; (โบ) ขายตัวเป็นทาส.